Yours Truly, Zayn Malik Love Story

Hoofdstuk 5

Zayn's p.o.v

''I need some cold air. I'm going out.'' Zeg ik tegen Niall als we tv kijken in onze hotel kamer. Ik kijk vragend naar Niall, of hij misschien ook mee wilt. ''Nah.'' Mompeld hij en hij haalt zijn schouders op. Ik bel Paul op en binnen 30 secondes klopt hij op de deur. Ik doe de deur open en zie hem in het gang pad staan met Paddy, Mark en Jonah. ''You better wear a jacket. It's cold outside.'' Ik pak mijn leren jack en grijp mijn muts van mijn nachtkastje.

Met zijn vijven lopen we de donkere straten in van Amsterdam. Dit is één van mijn favoriete plaatsen op de wereld die ik ooit wou bezoeken. We lopen langs de grachten en we zien de bordjes van het Anne Frank Museum. Jammer genoeg is het dicht en we hebben er trouwens ook geen tijd voor om toerist te spelen op elke plek waar we zijn. Maar soms is het wel even lekker om niet alleen een hotel kamer te zien op een vrije avond.

''Zayn Malik?!''

Ik word uit mijn gedachte gehaald door een meiden stem die mijn naam roept, een eindje verderop. ''Let's get away from here.'' Zegt Paddy. Mark, Jonah en Paul knikken. We lopen door terwijl ik omcirkeld ben door hun alle vier.

''Zayn? Is that you?'' Dezelfde stem, maar dan dichterbij. Ik draai me automatisch om naar het meisje. ''Hi babe.'' Zeg ik maar. Ik hoor dat mijn vier bodyguards allemaal zuchten.

''O-oh my Gosh. H-hi.. Zayn, Can I hug you? Please?'' Ik bijt op mijn lip en wanneer ik een stap naar voren zet en mijn armen om het meisje heen sla, voel ik dat ze helemaal trilt. ''Are you okay?'' Ik zie haar hoofd op en neer knikken in het straaltje licht van de lantaarnpaal. Dan hoor ik nog meer gegil een eindje verderop. ''It's time to leave, Zayn.'' Zegt Paul ongeduldig. Ik knik. ''It was nice to meet you, bye.'' Zeg ik snel. We draaien ons om en versnellen onze pas. ''Please, wait! Can i get a picture with you?'' Voordat ik 'ja' kon zeggen houdt ze haar telefoon voor onze gezichten en word ik bijna verblind door de felle flits. ''Thank you.. Thank you so much. You're amazing.'' Mark duwt me van het meisje vandaan. ''I love you!'' Hoor ik haar nog zeggen.

Steeds meer mensen hebben me ontdekt hier. Ik voel me niet zo op me gemak dus ik stel voor om maar zo snel mogelijk een café in te gaan. Jonah wijst naar een café, een eindje verderop. ''Let's get in there. It looks safe.'' Ik lees de naam op van de gevel. ''Orenje son.'' In mijn hoofd klonk dat toch heel anders. Samen met Mark loop ik naar binnen. Ik neem plaats aan één van de tafeltjes in de zaak. ''It looks pretty cool here, doesn't it?'' Mark knikt afwezig terwijl hij rondrijkt in de zaak om te kijken of er geen fans zijn. ''Just sit down and take a coffee Mark. Please.'' Zeg ik zodat hij even kan kalmeren. Met een zucht komt hij naast me zitten en al snel komt er een man naar ons toegelopen. Hij heeft kort bruin haar en groene ogen. Hij begint Nederlands tegen ons te praten. ''I'm sorry, I'm not Dutch.'' Onderbreek ik hem. ''Oh I'm sorry, pal. I just said that's so cold outside. Would you like something to drink? I have beer, wodka..'' ''Coffee please. No sugar, just black.''

''Two black coffee.'' Zegt Mark er achteraan. De barman knikt. ''Are you guys here for holidays?''

''No, sir. We're-''

''Yes, we are.'' Ik glimlach en geef Mark een schouderklopje. Heerlijk als mensen je niet herkennen. De barman kijkt over ons heen naar de ingang. ''What the.. Excuse me.'' Hij loopt naar de deur. Ik volg hem met zijn ogen en ik zie dat er buiten een hele grote groep meiden staat. Hij heeft blijkbaar al kennis gemaakt met Paul, Paddy en Jonah. Drie minuten later komt hij terug naar onze tafel gelopen. ''You are both here not for holidays.'' Ik en Mark moeten lachen. ''Sorry mate. I'm Zayn and this is Mark. Nice to meet you.''

''I'm Menno, nice to meet you too. Coffee will be here in a minute.'' Ik knik met een glimlach. Ik kijk om me heen. Dus zo ziet er een typisch Amsterdams caféetje eruit. Harry zal dit vast ook leuk vinden, ik ga hem zeker hier over vertellen als ik terug ben.

Ik stuur een smsje naar mijn moeder om te laten weten dat het goed met me gaat. Over een paar weken zie ik haar en mijn zusjes pas weer.. Ik haal even diep adem. Ik scroll door mijn fotoalbum op mijn iPhone en zoek wat foto's met mijn zusjes en moeder. Deze foto's maken me super blij. Ik kijk op van mijn telefoon als ik getik van een paar hakken op de houten vloer hoor lopen. Ik kijk naar het meisje en trek mijn wenkbrauw op. Ze heeft stijl bruin haar dat net over haar schouders valt en grote groene ogen waarvan ze haar oogleden heeft gemake-upt met oogschaduw. Ze heeft een jackje aan, blauwe broek en hakken waardoor ze nog langer lijkt. ''Cappuccino.'' Hoor ik haar zeggen bij de bar. Ze gaat zitten bij het raam, drie tafels van mij verderop. Ze trekt haar jas uit, pakt een boek uit haar tas en legt het neer op tafel. Ze bladerd er wat door heen en ik kan zien dat het tekeningen zijn, maar van wat weet ik niet. Hm, ze is ook nog eens creatief. Het jammere is dat ze me doet denken aan mijn ex-vriendin, Geneva.

Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Mark. ''You're staring, Zayn.'' Ik schraap mijn keel en neem een slok van mijn koffie. Het was nogal een te grote slok, dus ik moest hoesten. Na mijn hoestbui antwoordt ik op Mark. ''No I'm not. I was just thinking about missing home.''

Het meisje pakt een potlood uit haar tas en begint te tekenen. Het maakt me nogal nieuwschierig. Marc zwaait met zijn hand voor mijn zicht. Ik rol met mijn ogen en kijk nog even rond in de zaak. ''Don't you think she looks like Geneva?'' Vraag ik even later met een gedempte stem. Marc draait zich om en kijkt een paar secondes naar haar. ''You're staring, Marc.'' We moeten lachen. ''She kinda does. Now drink your coffee, we have to go back to the hotel. Tomorrow you guys have a shoot for a magazine. Remember?'' Ik knik. Alsof ik daar een zin in heb. Ik heb meer zin in het concert maandag avond. Ik kijk daar echt naar uit. Ik drink de laatste slok van mijn koffie op. ''We have to go, mate.'' Zegt Marc. We staan allebei op en ik trek mijn beanie op mijn hoofd. Nu ik opsta kan ik zien wat het meisje aan het tekenen is, maar ik zie dat ze ook naar ons kijkt. Awkward. Ik volg Marc naar de bar en haal vier euro uit mijn broekzak. ''It was nice to meet you. Thank you for the coffee.'' Zeg ik wat onhandig. Ik geef de barman een hand en hij zegt ons gedag.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hiiiyooo people

Sorry dat ik een paar dagen niet had geupdate en ook sorry voor het korte hoofdstuk haha :(

Super bedankt allemaal voor de reads en votes! Dat betekend echt veel voor me hehe :D

Xxxxx Martha