Yours Truly, Zayn Malik Love Story

Hoofdstuk 4

Jennifer's p.o.v

De volgende morgen neem ik de tram naar school. Het is negen uur maar ik heb pas om elf uur les. Gisteren zijn Lauren en ik niet echt verder gekomen met ons ontwerp en het moet volgende week al klaar zijn. Vandaar dat we ons hebben opgeofferd om eerder naar school te komen.

Ik sta bij de tramhalte met mijn gezicht in mijn jas te wachten. Het is zó koud vergeleken met gisteren. De frisse ochtend wind maakt me wakker. Een Chinees echtpaar staat hopeloos te kijken naar de stadskaart. Niet veel later word ik op mijn schouder getikt door het mannetje. ''Raiks muuzeeum?'' Hij pakt een toeristen mapje uit zijn schoudertas en wijst wat plaatjes aan van het Rijks Museum. ''Yes, it's nearly over there.'' Ik wijs naar de richting die ze op moeten lopen. Ze bedanken me vriendelijk en daarna lopen ze weg.

Drie minuutjes later sta ik in de tram en houd ik me vast aan de steun palen. Ik pak mijn telefoon uit mijn diepe jaszak en bekijk of ik nog wat smsjes heb gehad van mijn moeder of zus. Niks.

Zodra ik bij de goede halte ben, stap ik uit en loop ik het laatste stukje nog even naar school. Het begint al lekker druk te worden in Amsterdam. Ik steek de straat over waar taxi's en trams heen en weer rijden. Ik kijk wel tien keer naar links en rechts en dan steek ik over. Als ik de school binnen loop, zie ik Lauren in de open lift staan. Ze ziet me gelukkig net op tijd en ze houd de deuren open. Ik ren de lift in en ik druk op verdieping drie. Ik geef Lauren een kus op haar wang en ze overhandigt me een koffie die ze bij de kiosk heeft gehaald. ''Heb je vast nodig om even wakker te worden.'' Lauren geeft me een knipoog, ik moet er om lachen. ''Thanks.'' Als we de lift uit zijn, lopen we naar het atelier waar de stoffen en materiaal liggen. Ruisink is er nog niet en heeft dus nog geen spullen klaar gelegd.

''Het spijt me van gisteren Lau, dat ik je weg stuurde.''

''Ach, dat geeft niks. Ik snapte dat je alleen wou zijn.'' Ik neem een slok van mijn koffie. ''Heb je nog nieuws over je vader?'' Ik schud met mijn hoofd terwijl ik een te grote, warme slok heb genomen. Tong ook gelijk verbrand.

We lopen het atelier in en we kijken in de dozen die op de hoge planken staan. ''Eens even kijken.'' Lauren schuift een rode pluk haar achter haar oren en gaat op haar tenen staan om het juiste materiaal te vinden. Ik ben altijd jaloers geweest op Laurens haar, ze kan er mee doen wat ze wil. Ze heeft van nature bruin haar, maar vorige maand heeft ze het rood laten verven. Ik pak een rode pluk en draai het rond mijn vinger. Ik mag het niet verven van mijn moeder, ze vind het vieze troep en het zou mijn haar verpesten. Onzin.

''Jenni?'' ''Mhh?'' Lauren moet lachen. ''Heb je me niet gehoord? Wil je alvast een naaimachine pakken? Dan kan ik verder met de rok.''

--

Na een dagje school tot vier uur kom ik weer thuis. Met een zucht plof ik op de bank neer en schop ik mijn zwarte laarsjes uit. Ik pak de zak paprika chips dat nog op de bank lag van gisteren avond.

Lauren en ik hebben in zes uur tijd een hele nieuwe outfit gemaakt. Het moet alleen nog wel op maat gemaakt worden, maar daar hebben we nog tot dinsdag voor. Ik kijk naar de woonkamer en keuken en zie dat het een enorme bende is. Zal ik me op offeren om het beneden netjes te maken? Nah. Ik ga liever wat koken voor vanavond. De jongens zullen zo wel thuis komen, Rachel ging gelijk uit school naar haar huis toe met de trein. Ik sta op en ik begin met koken. Mika en Thijs zullen maar moeten gaan opruimen vandaag.

Een uurtje later, wanneer de gebakken aardappels en karbonade op het vuur staan, hoor ik de voordeur open gaan. ''Is hier iemand?'' Het is Mika die gromt in de gang. ''Jenni is hieeeer.'' Roep ik terug. Al gauw gaat de woonkamer deur open en ik zie hem staan in zijn zwarte colber en donker blauwe spijker broek. Zijn grijze nikes, zijn enige paar schoenen, heeft hij uitgedaan en hij zet zijn grijze beanie af. Zijn bruine krullen komen te voor schijn en hij brengt het even goed in model door zijn hand even vlug door zijn haren te doen. Mika kijkt me even raar aan. ''Vrijdag avond en Jennifer staat te koken. Jeetje zeg, wat is dat toch de laatste dagen? Wanneer ik thuis kom is er al de hele tijd iets raars. Nu sta je te koken, Gisteren stond je met Thijs..''