He caressed my face before slowly leaning closer and kissing me on my lips. After he rested his head on my shoulder. Inilagay ko naman ang kamay ko sa may ulo niya at hinaplos eto, bakit naglalambing naman ata si Davian ngayon?
"I don't want to lose you..." He whispered. I felt a tear on my shoulders kaya dahan-dahan ko siya tinulak.
"Hey..." I cupped his cheeks. He was crying. I've never seen him cry like this before. He looks so vulnerable.
"Ali, wag na kaya natin ituloy?"
"Davian, listen to me. It's going to be okay." I smiled at him. "Ali, natatakot ako. Paano kung makalimutan ko kayo? Paano kung may ibang mangyari sa'kin? Ali, ayoko mawala ka sa'kin"
"Hey, love. I'm here." He was covering his face with his hands. Napaupo siya at niyakap ang mga tuhod niya. Seeing him cry is making me sad. Tinabihan ko siya at niyakap.
"Let's hope for the best, alright? I'm just here, hindi kita iiwanan."
"I'm sorry, Ali. You had to see me like this." I wiped his tears using my thumb and planted a kiss on his forehead.
"It's okay, Davian. You don't have to always show me that you're happy even when you're not. It's okay to be vulnerable. After all, we're only human." Tumayo muna ako para kumuha ng tubig. He rested his head on his knees, ayaw niya atang makita ko siyang umiiyak. Napangiti ako sa naisip ko. I grabbed his shades mula sa dresser at yung hairbrush ko.
I pressed play on my phone. Here goes nothing...
"Listen, Davian." Nag-angat siya ng tingin at napansin ko ang pamumula ng mga mata niya.
"Ain't no mountain high, ain't no valley low, ain't no river wide enough, baby." I winked at him. I started acting like I was pulling him with an invisible rope. I climbed on the bed and danced.
"If you need me call me no matter where you are. No matter how far don't worry baby! Just call my name, I'll be there in a hurry. You don't have to worry"
"Cause baby there ain't no mountain high enough, ain't no valley low enough, ain't ni river wide enough. To keep me for getting me baby" I threw him the comb which he caught. We were just dancing and singing to the song. I'm genuinely happy to see Davian feeling better now. After he settled down ay bumaba na kami. Ang sabi ko nga pwede namang bukas na lang kung hindi pa siya okay. Pero matigas talaga ang ulo. Sayang daw yung bayad kung hindi kami pupunta ngayon.
"Love, pwede naman bukas nalang e."
"No, I don't want to ruin your night." Davian this selfless bastard...
When we arrived ay sinalubong kami ng lalaking may dala-dalang cotton candy. Kumuha naman ako ng dalawa. Isang blue at isa namang pink. I gave Davian the pink one at umiling siya.
"I don't eat cotton candy."
"Sige na! Masarap siya." Kinuha niya yung cotton candy at kumagat siya doon.
"Ang tamis!" Reklamo niya, nag-bago ang expression sa mukha, akala mo pinakain ng maasim na pagkain.
"Ang sarap kaya!" Kumagat na ako sa cotton candy na sarap na sarap.
"That will destroy your teeth."
"It wil pag-hindi ka nag-sipilyo!" Sumimangot ako ng nag-simula na siyang maglakad at iniwanan ako doon. Sinundan ko siya at tinuro yung ferris wheel.
"Sakay tayo doon!"
"Ayaw." Kumunot naman ang noo ko.
"Akala ko ba, we're here to have fun? Sige na! Kanina nagpupumilit ka pang-pumunta dito. Hindi ka rin pala mag-eenjoy." I crossed my arms and looked away.

BINABASA MO ANG
Don't Call Me Love
RomansaSa tingin mo sa libo-libong tao sa mundo, nahanap mo na kaya ang soulmate mo? Sa tingin mo saan kayo magkikita ng the one mo? Two strangers never expected to find love in the most strangest place. How will their love prosper when fate is very mis...