Unicode
------------
"ပုဂံ?"
"အင်းကောင်းသားပဲ"
"မြတ်နိုး ဖေဖေက ကားစီစဉ်ပေးမယ်ပြီးတော့ သူပါ အုပ်ထိန်းသူအနေနဲ့လိုက်ပေးမယ်တဲ့"
"လူကြီးလည်းပါတော့အဆင်ပြေတာပေါ့ အိမ်ကိုပြောကြည့်လိုက်မယ်လေ"
"ခြူးလည်းပါတာပဲကို အိမ်ကခွင့်ပြုမှာပါ၊ မိုးစက်ကော"
Messenger ကနေ မြတ်နိုး၊ ခြူး၊ ယွန်း နဲ့ မိုးစက် တို့ video call နဲ့ tuition တွေမဖွင့်ခင် ခရီးသွားရန် တိုင်ပင်နေတာကြောင့် ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသည်။
"တခြားဘယ်သူပါသေးလဲ"
မိုးစက် အမေးကြောင့် သုံးယောက်လုံးတိတ်ဆိတ်သွားသည်။
"သက်ပိုင်ပါမှာစိုးလို့လား၊ မပါပါဘူး၊ သူက နင်ကော မြတ်နိုးကောနဲ့မှအဆင်မပြေတာ" ခြူးက ထပြောလိုက်သည်။
မြတ်နိုးအတွက် တကယ်ဆို သက်ပိုင်နဲ့ကိစ္စကိုမေ့မေ့ပျောက်ပျောက်တောင်ဖြစ်နေပြီ။ မြတ်နိုး ရင်ထဲမှာ မိုးစက် တစ်ယောက်ပဲ နေရာယူထားသည်။
"သူမပါရင်တော့အဆင်ပြေပါတယ်" မိုးစက်က ဝင်ပြောသည်။
"မောင်ကော ပုဂံရောက်ဖူးလား"
"ပုဂံတော့ ရောက်ဖူးတာပေါ့၊ ဒါမယ့် မ နဲ့အတူတူ သွားရရင်ပိုကောင်းတာပေါ့"
ယွန်းက မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"နောက်ဘဝမှာ အတူတူပြန်ဆုံဖို့ဆို ဒီဘဝမှာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ အတူတူလုပ်ရတယ်တဲ့၊ အဲ့တာကြောင့် မ နဲ့အတူတူ ကုသိုလ်တွေလုပ်
တော့ နောက်ဘဝပြန်တွေ့ရတာပေါ့လို့"
"ဒါဆို ငါတို့လေးယောက်လုံး နောက်ဘဝကြပြန်တွေ့ကြမှာပေါ့" ခြူးက ဝင်နှောက်လိုက်သည်။
မိုးစက်ကပြုံးပြီး
"နင်တို့ နှစ်ယောက်မပါဘူး"
ခြူး ဒေါသထွက်သွားသည့်ပုံကိုကြည့်ပြီး သုံးယောင်လုံးဝိုင်းရယ်နေကြသည်။
"လာပါ ခြူးရဲ့၊ သူတို့နှစ်ယောက်ကို group ထဲထားခဲ့လိုက်တော့၊ ငါတို့နှစ်ယောက်ထွက်ကြမယ်" မြတ်နိုးကရယ်ပြီး ဖုန်းချသွားတော့ ခြူးလည်း ဖုန်းချလိုက်သည်။
YOU ARE READING
စွန် (The Kite) { Completed }
Teen FictionTom+Les ( Unicode/ Zawgyi ) (Republish) အချစ်ကို ကိုးကွယ်မိတဲ့အခါ အချစ်ကလွဲပြီး ကျန်တာဘာမှမမြင်တော့။ ပျော်ရွှင်မှု၊ ဝမ်းနည်းမှုတွေ ဖြစ်တဲ့ ကိုယ့် ခံစားချက်တွေကိုတောင် လစ်လှူရှုမိတတ်ကြသည်။ ဦးနှောက်နဲ့ အဆက်အသွယ်ပြတ်ပြီး နှလုံးသားကိုအလိုလိုက်မိတဲ့ခါ က...
