Chapter 36 ( Pre - Final )

975 47 3
                                    

Unicode
-------------

"ငါ့အထင်တော့"
"သူ့စိတ်ထဲမှာ နင့်အပေါ်ဘာခံစားချက်မှမရှိတော့ဘူး"

"ဘာသဘောလဲ၊ အဲ့တာဆိုဟိုကောင်နဲ့ကကော"

"အဲ့တာတော့ငါလည်းသေချာမသိဘူး"
မြတ်နိုးက စာကိုပဲအာရုံစိုက်ပြီးဆက်ဖတ်နေသည်။

"ဘာလဲမြတ်နိုးရာ နင်ကပါဘာလို့ အဲ့လိုအေးတိအေးစက်ဖြစ်နေတာလဲ"

"ငါလည်းငါသိသလောက်ပြောပြတာပဲလေ"

"ငါနင့်ကိုလည်းမယုံချင်တော့ဘူး၊ နင်က နဂိုထဲကငါနဲ့ယွန်းကိုပြတ်စေချင်နေတာ"

"ဘာလို့အဲ့လိုတွေးနေရတာလဲ၊ နင်ဘာလို့တစ်ခုခုဆို နင့်ဘက်ကအမြင်တစ်ခုထဲကိုပဲကြည့်နေရတာလဲ"

"ထားလိုက်တော့ နောက်နေ့မှ ငါ့ဘာသာငါသွားတောင်းပန်တော့မယ်"

"မနက်ဖြန်သူ့ဆီသွားမယ်ဆို tuition ကစာမေးပွဲတော့လာဖြေဦးနော်၊ အဆူခံနေရမယ်"

မိုးစက်က ဘာမှပြန်မပြောတော့။
မြတ်နိုးကိုပါ စိတ်ဆိုးသွားပြီ။

----------------------------------------------------------------

ခြူးကနေမကောင်းတာကြောင့် tuition မှာတစ်ယောက်တည်းထိုင်ရဦးမည်ကိုတွေးပြီး
ပျင်းပျင်းရိရိနဲ့ tuition လမ်းထဲကိုဝင်လိုက်သည်။
Phone vibrate မြည်လာလို့ကြည့်လိုက်တော့ "Mg" လို့မှတ်ထားဆဲဖြစ်တဲ့ contact လေးက phone ခေါ်နေသည်။

"အင်း‌၊ ပြော"

"ဘာလုပ်နေလဲ"

"ခုမှ tuition သွားမလို့"

"ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ tuition ပျက်လိုက်တော့"

"ဘာလို့လဲ"

"ကိုယ်မင်းအနောက်ရောက်နေပြီ"

လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ဘဲ မိုးစက်က အနောက်က phone ကိုင်ပြီးကြည့်နေသည်။

"အေးဆေးစကားပြောရအောင်"

ယွန်း phone ကိုချပြီး မိုးစက်ရှိရာဆီလျှောက်သွားလိုက်သည်။

"ငါတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ပြောစရာစကားရှိသေးလို့လား"

"ကိုယ်မင်းကိုလမ်းမခွဲပေးရသေးဘူးနော်"

စွန် (The Kite) { Completed }Where stories live. Discover now