Φίλοι.....;

Αναστασια

Το κουδούνι άρχισε να χτυπάει. Η Αναστασία σκούπισε τα μάτια της κι έτρεξε να ανοίξει την πόρτα. Ήταν ο Στέφανος.
-Στέφανος:Συγγνώμη που άργησα. Με πήρε ο ύπνος!της λέει μόλις ανοίγει την πόρτα.
-Αναστασία:Σου είπα να μην έρθεις!
-Στέφανος:Δεν μπορούσα να μην έρθω.
-Αναστασία:Στέφανε,φύγε!
-Στέφανος:Μα ρε Αναστασία,σε παρακαλώ. Απλά με πήρε ο ύπνος.
-Αναστασία:Μόνος σου σε πήρε;
-Στέφανος:Τι εννοείς;
-Αναστασία:Δεν ξέρω. Λέω εγώ τώρα μήπως είχες και καμία άλλη δίπλα σου;
-Στέφανος:Πας καλά; είμαι μαζί σου αν θυμάσαι.
-Αναστασία:Στέφανε,την άκουσα που σε είπε μωρό μου.
-Στέφανος:Σου εξήγησα. Είχα την τηλεόραση ανοιχτή!της λέει την ώρα που άρχισε να χτυπάει το κινητό του. Εκείνος το βγάζει και βλέπει στην οθόνη του να αναγράφεται το όνομα της Ντίνας. Δεν του δίνει σημασία και πάει να το βάλει μέσα.
-Αναστασία:Δε θα το σηκώσεις;
-Στέφανος:Δεν είναι κάτι αναγκαίο.
-Αναστασία:Θα ανησυχεί η κοπέλα.
-Στέφανος:Ναι,αλλά για τη μόνη κοπέλα που ανησυχώ εγώ,είσαι εσύ.
-Αναστασία:Μάλιστα.....ωραια τα λες.
-Στέφανος:Θα με αφήσεις να μπω μέσα,να ετοιμαστείς να πάμε μια βόλτα;
-Αναστασία:Τέλος πάντων! Μπες!του λέει και κατευθύνονται προς το σαλόνι. Ο Στεφανος βάζει το κινητό του πάνω στο τραπεζάκι κι εκείνο αρχίζει να δονείται πάλι. Η Αναστασία το πλησιάζει και βλέπει το όνομα της Ντίνας πάνω. Ο Στεφανος πάει να το πάρει,αλλά η Αναστασία τον αποτρέπει και το σηκώνει η ίδια.
-Στέφανος:Τι κάνεις;τη ρωτάει με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
-Αναστασία:Ναι; λέει απευθυνόμενη στην Ντίνα.
-Ντίνα:Μωρό μου,πριν που έφυγες ξέχασες εδώ τη ζακέτα σου. Θα περάσεις να την πάρεις; ρωτάει κι η Αναστασία της το κλείνει.
-Αναστασία:Φύγε όπως είσαι!φωνάζει στον Στέφανο.
-Στέφανος:Αναστασία,άκουσε με! Σε παρακαλώ. Ο,τι και να σου είπε είναι ψέματα. Δεν έκανα τίποτα μαζί της.
-Αναστασία:Αααα το κάνατε κιόλας;τον ρωτάει νευριασμένη κι έπειτα ένα δάκρυ εμφανίζεται στο πρόσωπό της.
-Στέφανος:Δεν.....δεν ξέρω!
-Αναστασία:Φύγε!του λέει και του δείχνει την πόρτα.
-Στέφανος:Άκουσε με. Σε παρακαλώ.
-Αναστασία:Φύγε!του λέει ξανά κι εκείνος μην έχοντας άλλη επιλογή,υπακούει στο θέλημα της.
Η Αναστασία μόλις ακούει την πόρτα να κλείνει,κάθεται στον καναπέ κι αρχίζει να κλαίει.
Μετά από κάποιες ώρες ήρθαν κι οι γονείς της. Προσπαθώντας να μην τους στεναχωρηθεί,κάθεται μαζί τους και προσπαθεί να ξεχαστεί κι αυτή. Ο Στεφανος της στέλνει συνεχώς μηνύματα,χωρίς όμως να παίρνει καμία απάντηση.