ATEŞ ÇİÇEĞİ 1 (Tamamlandı)

~ÖZLÜYORUM~ (33)

Nasıl yaptınız yav bi baktım 15 oy olmuş 😅 Sözümü tutup yeni bölüm atayım o zaman 🥰

Sınır: 25 oy (Yeni bölüm yazmam için zaman gerekkk 😊)

D.T.

Bölüm için müzik önerisi: Model - Mey

~ÖZLÜYORUM~ (33)

"Özlemin azı çoğu olmaz. Ağırdır işte!"

(Nazım Hikmet Ran)

***

# Defne

Taksiye doğru sinirli adımlarla yaklaştı. Şoföre bakıp onu gözleriyle sustururken eline bir miktar parayı tutuşturup bir seyler söyledi ve benim yanıma gelip kapıyı sökercesine açtı.

Kolumdan tuttuğu gibi beni arabadan çıkarıp sürüklemeye başlarken "Alaz ne yapıyorsun?" diye bağırdım. Beni umursamadan taksiciye döndü ve bedeninden yayılan öfkeye rağmen sakin sayılabilecek bir sesle dişleri arasından "Kusura bakmayın sizi de buraya kadar yorduk!" Dedi. Bu taksicinin gitmesi için bir uyarıydı.

Adam arabaya binip giderken Alaz beni arabasına sürüklemeye devam etti. Tüm gücümle kolumu çekerken "Alaz?!" diye bağırdım. Bu onu durmaya zorlamıştı.

Kolumu hızla bırakırken kendimi bir anda arabasına yaslanmış bir şekilde bulmuştum. Kollarını omuzlarımın iki yanına arabaya yaslarken gözlerimin içine ateş saçan gözlerle bakıyordu. Dişlerini sıkarken " Sen nasıl... bana haber vermeden gidersin?" diye fısıldadı.

Sesi o kadar kısıktı ki sözlerini duymasam ve alev alev parlayan gözlerini görmesem bana güzel şeyler söylüyor derdim. "Ya başına bir şey gelseydi?" Sesini biraz daha yükseltti. Gözlerimi hapsetmiş ve gözlerini kırpmadan bana bakıyordu.

Yüzümüz o kadar yakındı ki öfkeden hızlı alıp verdiği ılık nefesini yüzümde hissediyordum. Aynı zamanda alkol kokusunu da alıyordum.

Hışımla onu ittirdim ve kendimden uzaklaştırdım. "Ece'ye size haber versin diye mesaj atmıştım ancak kusura bakma sevgilinle vedalaşamadım!" dedim tıpkı onun gibi sinir bir sesle.

"Lanet olsun!" diye bağırıp ellerini saçlarından öfkeyle geçirdi. "O benim sevgilim falan değil!"

Kendimi tutamıyordum. Aynı Eda gibi ona yaklaşıp parmağımı yanağına sürttüm. Sesimi onun gibi çıkarmaya çalışarak "Ama özlüyorsun, değil mi?" diye sordum alayla.

Ancak beklemediğim anda hızla yanağındaki elimi yakalayıp beni kendine çekti. Gözbebekleri gözlerimi, elleri ellerimi hapsetmişti. Belimdeki eli beni kendi vücuduna bastırırken avucunda hapsolan elimi yavaşça bıraktı ve elini aynı yavaşlıkta yüzüme götürüp düşen saçları kulağımın arkasına sıkıştırdı.

Sesi kısık çıkıyordu. Gözlerindeki acı, ay ışığında parlayarak anlam bulmuştu sanki. "Özlüyorum."

Bakışları dudaklarıma kayarken ondan uzaklaşmaya çalıştım. Ancak sanki mümkünmüş gibi biraz daha beni çekti kendine.

Yüzünü saçlarıma gömerken iki eli de belimi sardı. "Böyle sarılmayı özlüyorum." Sözleri üstüne, göğsünde onu itmeye çalışan ellerim öylece kalmıştı ve çırpınmayı bırakmıştım. Kalbim her saniye ona çekilirken, bedenimin de çekilmesinden ne çıkardı ki?

Bir süre onun bana sarılmasına izin verdim ve omzunun üstünden geceye baktım. Bir yıldız tam üstümüzde o kadar güçlü parlıyordu ki ışıkları ayın ışıklarıyla yarışır gibiydi. İstemsizce tebessüm ettim. Yıldız bizi izleyip aptallıklarımıza gülüyor belki de bizim için üzülüyordu.