𝙸 𝚠𝚊𝚗𝚝 𝚝𝚘 𝚋𝚛𝚎𝚊𝚔 𝚏𝚛𝚎𝚎

∆16∆

Następnego dnia Victoria przyjechała po mnie pod dom. Matka zadała kilka pytań, kim ona jest, jaka ona jest, ile ją znam. Standardowo. Nie dopytała, czy to z nią uprawiałam seks, bo ona nie dopuszczała do siebie takich myśli.

Zanim pojechałyśmy do szkoły, samochód zatrzymał się przed domem Victorii. Zmarszczyłam brwi, widząc biały budynek i spojrzałam pytająco na blondynkę. Ta tylko uśmiechnęła się tajemniczo i wysiadła z volvo. Poszłam za nią.

- Co my tu robimy? - zapytałam w końcu, gdy wchodziłyśmy po schodach na górę.

- Spokojnie, nie przywiozłam cię tu na szybki seks. Chyba że masz ochotę, nie mam nic przeciwko. - puściła mi oczko, nim weszłyśmy do jej pokoju. - Wczoraj powiedziałaś mi, że ubierasz się tak, jak każe ci mama. Postanowiłam więc, że... Wpuszczę cię do mojej garderoby i ubierzesz się, w co tylko będziesz chciała. - otworzyła drzwi pomieszczenia przy jej pokoju. Świat wieszaków, kolorów ułożonych od najjaśniejszych do najciemniejszych... Dostałam oczopląsu. 

- Victoria... Ale... 

- Nie ma ale. Wchodzisz tam, przebierasz się i jedziemy do szkoły. Najwyżej spóźnimy się na pierwszą lekcję. - blondynka machnęła na to ręką i wepchnęła mnie do pomieszczenia. - Streszczaj się, choć z drugiej strony cię nie popędzam. - uśmiechnęła się szeroko i zamknęła drzwi. Obejrzałam się dookoła. Gdyby usunąć wszystkie ubrania, można by z tego pokoju zrobić pomieszczenie mieszkalne. 

Rozglądałam się dość długo, nie wiedziałam, co wybrać, za dużo było opcji. Po jakimś czasie zdecydowałam się na czarne jeansowe spodenki z poszarpanymi nogawkami, białą bluzkę z rękawem do połowy ramienia odsłaniającą brzuch oraz jedną z opasek Victorii. Miała ich z milion, wybrałam białą z czarnymi wzorkami. Związałam włosy w luźnego koczka i wyszłam z garderoby z ubraniami pod pachą. Blondynka zlustrowała mnie wzrokiem.

- Pięknie. Opaskę możesz zatrzymać. Jeszcze tylko kilka dociągnięć. - pociągnęła mnie w stronę toaletki. Pomalowała mnie lekko, zrobiła niekrzywą kreskę na oku i nałożyła balsam na usta. Przyjrzała się mi ponownie. - Jest perfekcyjnie. Możemy iść. Co prawda na drugą lekcję, ale mniejsza. - podeszłam do niej i przytuliłam ją mocno.

- Dzięki. - dziewczyna pogłaskała mnie po szyi.

- Nie ma za co. - cmoknęła mnie w policzek i wyszłyśmy z jej domu. Zaproponowałam jej spacer do szkoły, zamiast jazdy. Zgodziła się z ochotą. Wzięła mnie pod rękę i ruszyłyśmy do szkoły. 

Zdążyłyśmy na dzwonek. Gdy szłyśmy korytarzem, kilka zdumionych oraz zirytowanych par oczu patrzyło na nasze złączone dłonie. Nie przejęłam się tym; miałam wrażenie, że wszyscy dookoła od dawna wiedzieli, iż jestem lesbijką. Może co innego z Victorią...

- Nelson, co ty wyprawiasz do cholery? - chłopak z drugiej klasy pociągnął dziewczynę za ramię, rozłączając nas. - Z kim ty się prowadzasz? Kto to jest?

- Odwal się, Clive. To nie twoja sprawa. Od dawna nie. - ostatnie zdanie wycedziła przez zęby.

- Od kiedy to interesujesz się przypadkowymi pannami? Przecież ty ją zaraz zostawisz, nie rób jej nadziei. - chłopak zlustrował mnie od stóp do głów. - Poza tym nie wygląda za imponująco.

- To, że ciebie potraktowałam jako kogoś na chwilę, nie znaczy, że każdego tak traktuję. Pogódź się z tym w końcu. Nie będę więcej twoją własnością. - odparowała. - A Jefferson zawsze wygląda imponująco, ty impotencie. 

Victoria ponownie złapała mnie za ramię i wprowadziła do łazienki. Zatrzasnęła kabinę i zamknęła oczy. 

- Co to był za koleś? - spytałam nieśmiało.

- Mój były. Oliver Clive. Widać dalej chciałby mnie rżnąć, bo umiem więcej od niego. - odetchnęła. - To, co powiedział... To nieprawda, wiesz o tym? Nie chcę cię tak po prostu zostawić. Zależy mi na tobie. - uśmiechnęła się lekko. Wstałam i pocałowałam ją krótko. 

- Wiem. - odparłam. - Mnie na tobie też. - wtuliła się we mnie. Miałam cichą nadzieję, że zaraz zapomni o tej całej sytuacji z Clive'em.