You Will Always Be My EVERYTHING [SLOW-UPDATE]

CHAPTER 18

ADRIANNE'S POV

Bumangon ako sa pagkakahiga at ginulo ang buhok ko.

Galit siya! Galit siya! Galit siya!
Paulit ulit 'yan sa utak ko.

"Kasalan mo 'to eh. Sabi mo kasi magconfess ako sa kanya, ayan tuloy nagalit pa." kausap kong muli sa sarili ko.

"Bakit ako ang sinisi mo? Totoo namang mahal mo siya ah! At bakit alam.mong galit siya? Sinabi niya ba?" sagot ko naman sa sarili ko.

"Heh! Boplaks kaba? Obvious namang nagalit siya. Hindi naman siguro niya papatayin ang tawag kong hindi diba?" nakangusong sabi ko.

"Baka speechleess. Alam mo...wala siyang masabi. Try mo kayang tawagan ulit?"

Muli kong dinial ang number niya. Wala akong ibang naririnig sa kabilang linya kundi *Tot tot tot tot tot tot tot*

Unulit-ulit kong dinadial ang number niya pwro wala parin. Napahilamos ako sa mukha ko dahil sa frustration.

Agad naman akong napaayos ng upo ng marinig kong may tumikhim. Nakita ko si Daddy sa may pintuan ng kwarto ko.

"A-ahh, D-dad..Nandyan ka pala. Hindi kita napansin. Pasensya na kung nadatnan niyong medyo wala sa ayos ang kwarto ko." sabi ko na napapakamot sa batok.

Tumangi lang siya. Umupo siya sa isa sa mga sofa dito sa kwarto ko.

"Hindi ka pa rin nakapagpalit ng pambahay." —Daddy

"A-ahh oo n-nga D-dad hehehe..M-may t-tinawagan pa k-asi ako."

"Sino?" tanong ni Daddy.

"H-huh? A-ahh..kaibigan ko lang po."

"Sinong kaibigan yan? Babae ba?"—Daddy

Nangunit ang noo ko sa mga tanong ni Daddy. Ano 'to? Interrogation?

"Yes po..."

Tumango si Daddy. "Sinagot ka ba niya?" tanong niyang muli habang sinasandal ang likuran sa backrest ng sofa at nakapandekwatrong pambabae.

Kahit na medyo nakakahiya para sa akin ang naging tanong ni Daddy ay sinagot ko pa rin siya. "Hindi niya pa ako sinasagot Dad. Kakaconfess ko lang ng feelings ko sa kanya. Pero liligaw—" nahinto ako sa pagsasalita ng biglang tumawa si Daddy.

"Hahahahaha!" tawa niya.

"Why are you laughing Dad?" medyo naiirita kong tanong. May nakakatawa ba don? Akala niya ba madali ang ginawa kong 'yon kanina?  Pagtawanan ba naman ako ng sarili kong ama.

"Hahaha.. You misunderstood my question son. Hahaha" tawa niyang muli "Ang ibig kong sabihin ay sinagot ba niya ang tawag mo? Kanina kasi habang nadon pa ako sa bukana ng kwarto mo ay pansin kong may tinatawagan ka, ganito pa nga ang itsura mo oh." nagmake.face si Daddy, ginagaya ang mukha ko kanina. Salubong ang magkabilang kilay, kunot na kunot ang noo at nakanguso. Inalagay niya pa ang ang kanang kamay sa tenga niya na umano'y may tinatawagan siya. Napanguso ako. "If you'd just saw your face recently, 'twas priceless and the same time cute son. Hahahaha!" Humalakhak siyang muli.

"Stop laughing Dad. It's making me pissed."

"Hahaha! Why? Bakit ka naaasar? Dahil ba hindi niya sinasagot ang mga tawag mo o—" pinutol ko ang sasabhin niya.