We're Not Friends / ❝Wolfstar❞

he's got you mesmerized

Sirius yatağında tavana bakarak sırıtıyorken gözlerinden süzülen yaşların dinmesini bekliyordu. Gözyaşı hakimiyetini birkaç saat önce kaybetmişti. Remus ona aşık oldum dediğinden beri.

Çocuk söyleyeceklerini bitirip koşarak gittiğinde ve kendini tuvalete kapattığında, James kendisine onunla ilgileneceğini söylemişti. Sirius onun ağlama seslerini duymuştu. Remus'un duygu patlaması yaşadığının farkındaydı... Remus'un, kendisinin her hareketine, tek tek sayacak kadar dikkat ettiğininse farkında değildi.

Aylak'ın ağlaması kısa süre sonra dindiğinde, James Sirius'a çocuğun konuşmak istemediğini söylemişti. Sirius sorun olduğunu sanmıyordu, belki Aylak utanıyordu. Belki de, Sirius'un aklına getirmek istemediği bir ihtimal dahilinde, söylediklerine pişman olmuştu.

Pişman olmuş olsa bile... Sirius o sözleri bir kere duymuştu. Pişman olduysa elbette üzülürdü ama şimdi aklına o ihtimali getiremiyordu bile.

Çünkü Remus ona aşık olduğunu söylemişti. "Bana aşıkmış..."

Yüzünde kocaman bir sırıtma, gözlerinde dinmeyen yaşlarıyla hala tavana bakıyordu. Kardeşiyle arasının kötü olduğunu bile unutmuştu. Bugün ne kadar üzgün olduğunu hatırladı, uzak bir hatıra gibiydi. Sanki artık asla o kadar üzgün olmayacaktı. Çünkü Remus ona aşık olduğunu söylemişti!

Sessizliğe kısa bir sesli gülüş bıraktı. "Bana mı cidden?"

Yatağının yan tarafı aniden çöktüğünde Sirius yanına kendini atan James'e baktı. "İlk başta ben de şaşırdım." Sonra James kendisine bakıp gülerek konuşmaya devam etti. "Peki sen neden hala ağlıyorsun Pati?"

Sirius tavanına bakmaya geri dönerek derin bir nefes verdi. "Bilmiyorum bile."

James gülümsemesini silmeden kafasını iki yana salladı. Kısa süren sessizlikten sonra Sirius çocuğa baktığında, James de yamulmuş gözlükleriyle kendisine baktı. Sirius gözlerini yumup biraz bekledi. Sonra dayanamayıp aynı soruyu belki de onuncu kez sordu. "O iyi mi?"

James bıkmış gibi iç geçirdi. "İyi dedim ya, sadece utanmış gibi. Bu gece Ortak Salonda uyuyacakmış." Sirius tavana bakmaya geri döndüğünde çocuk da kendisini taklit etti. "Üzerine battaniye örttün mü?" James gözlerini tavandan ayırmadan gülümseyip "Evet," dedi.

Kısa süren sessizlikten sonra Sirius duramayıp yanındaki çocuğa seslendi. "James?" Neredeyse uykuya dalmak üzere olan çocuk irkilip kendisine döndü. Sirius da ona dönüp gülmesini tutmaya çalışmayı bıraktı. "Bana aşıkmış..."

James sinirleri bozulmuş gibi kahkaha atmaya başladığında Sirius da ona katıldı.