We're Not Friends / ❝Wolfstar❞

will it all go wrong?

Sirius kalbi hızla atarken atladı. "Bir şey saklamıyoruz çocuklar! Sizden gizli neyimiz olabilir ki?" derken Remus'a baktı. Sanki bu soruyu ona sormuş gibi hissetmişti.

"Hah, yalan söylüyorsun!"

"Elbette söylemiyorum."

"Remus'un yüzü neden garkenez ısırmış gibi kızardı öyleyse?"

Sonunda Remus konuşmuştu. "Çocuklar, gerçekten sizden bir şey saklamıyoruz. Sadece... Sadece Sirius'a benden hoşlanan Slytherin oğlanını anlattım."

Peter'ın gözleri kocaman olmuştu. "Senden hoşlanan Slytherin oğlanı mı?"

Remus Sirius'a bakış atıp çocuklara geri döndü.

James "Biliyordum!" dedi. "Biliyordum! Sürekli Slytherin masasına bakıyorsun. Minik Rem'imiz aşık mı oldu yoksa?"

Sirius kaşlarını çattı.

Peter yüzünü buruşturdu. "Bir Slytherin'e mi? Rem, lütfen hayır, de."

"Kimseye aşık olmadım çocuklar!"

"James'le bana neden söylemedin bunu?" Peter küskünce dudaklarını büzmüştü.

Remus sıkkınca nefes verdi. "Çünkü... Ona inanmıyorum ve bir planı olduğunu düşündüm. Bu yüzden... Bu yüzden Sirius'a söyledim, ortadan kaybolursam birinizin haberi olsun diye. Size söylemedim çünkü nasılsa doğru değildir, diyordum."

Sirius onun durumu yırtma şekline hayran kaldı.

Sonunda bu konuyu kapatmayı başarıp Hagrid'in kulübesine geldiklerinde güneş batıyordu. Konuşurken fazlaca oyalanmış olmalıyız, diye düşünüyordu Sirius.

Hagrid'in kulübesine geldiklerinde Hagrid onlara biraz kurabiye ve ateşviskisi verdi.

James, 5. bardağını içerken, Hagrid'e zambağını anlatıyordu. Peter çoktan sızmıştı. Sirius şöminenin başında 4. bardağını bitirmek üzereyken kendi kendine şarkı mırıldanıyordu.

Birden omzuna biri dokundu ve tek kişilik koltukta yanına sıkıştı. Remus ona bakıp kıpırdanmayı kesti. "Ne söylüyordun?"

Sirius ona kaşlarını çattı. "Şarkı."

"Hangi şarkı o?"

"Hangi şarkı ya?"

"Söylediğin şarkı."

"Söylediğim şarkı."

Remus onun dediklerini takmadan ona baktı. Sirius'sa Remus'un çaktırmadan ağzını aramak için iyi bir an olduğunu düşünüyordu.

"Remus, sence neden birbirimize bakıp duruyoruz?"

Remus ona bakıyordu. Sirius çaktırmamayı unutmuştu ama kafası bunu önemseyecek kadar yerinde değildi.

"Siri, biliyor musun, sanırım bunun cevabını biliyorum."

Sirius hevesle ona baktı. "Rem, ne olur bana da söyle. Bilmek istiyorum. Bilmem gerek."

Remus gözlerini kıstı. "Sirius, biliyor musun, gözlerin gri."

"Evet, Rem, onları daha önce görmüştüm."

"Kendi gözlerini nerede görebilirsin ki?"

"Aynada, aptal."