SPACE / z.m

36

   Luke peşindeki üç adamla odaya girdiğinde başımı temizlemekte olduğum silahtan kaldırdım ve onlara baktım. Adamlardan birinin Daniell'in sağ kollarından biri olduğunu gördüğümde dudaklarımın kenarında ufak bir gülümseme oluşmuştu bile. Elimdeki silahı ve mendili koltuğun üzerine bıraktım ve yavaşça ayağa kalktım.

   Michael ve Calum dağıttığım odayı kimseye fark ettirmeden kısa bir sürede temizlemiş, Luke ise işlere devam etmişti ve görünen o ki bizim tarafımıza üç adam daha eklemişti.

"Evet beyler, neden buradasınız?" Jordan nefesini verdi ve diğerlerinden bir adım öne çıkarak boğazını temizledi. İşte bu adam Daniell'in en yakınındaki adamdı.

"İçten içe bölünmenin olduğunun herkes farkında. Grubun çoğunu yanına aldın. Artık benim de Dan'in yanında durmama gerek yok. Dan artık fazla olmaya başladı." Omuz silktim.

"Eğer ortada bir gruplaşma varsa, neden benim tarafımda olmak isteyesiniz ki?" Jordan yanımda duran çocuklardan gözlerini ayırdı ve direk bana baktı.

"Daniell beni yanında tehditle tutuyordu. Güvencem olmadığı için dediği her şeyi yapmak zorundaydım ama artık bir güvencem var. O da sensin." Kaşlarımı çattım. Daniell'in her yola başvurabileceğini biliyordum çünkü kısa sürede bu kadar çok adam toplamış olması tuhaftı.

"Seni ne ile tehdit ediyordu?" Jordan bir saniye bile beklemeden konuştu. Yüzündeki ifadeden bu durumdan nefret ettiği belli oluyordu.

"Ailemle." Koltukta arkama yaslandım ve ellerimi göğsümde birleştirdim. Siktiğimin Daniell'ı bunu yapabilecek potansiyelde bir orospu çocuğuydu.

"Ailen artık güvende." Michael'ın gözlerinin içine baktım ve kapıyı işaret ettim. İkiletmeden kapıya yöneldi ve odadan çıktı, ne yapacağını biliyordu. Michael'ın ardından Jordan'dan bir adım geride duran iki adama baktım.

"Peki siz?" Onlar yerine de Jordan konuştu.

"Onların sorunu da benimle aynı sayılır. Onlar benim adamlarım. Sadece Dan'e can borçları var. Daniell bunu kullanmaktan çekinmiyor." Başımı salladım.

"Luke, onlara plandan bahset. Boştaki yerleri doldur." Luke çocukları dışarı çıkarmadan önce Jordan son kez bana baktı.

"Ne zaman?" Hafifçe gülümsedim ve yanıma bıraktığım silaha baktım.

"Bu gece. Bu gece her şey bitecek." Herkes dışarı çıktığında başımı koltuğa yasladım ve nefesimi verdim. Bu mesele sorunsuz bittiğinde tamamen Elizabeth'e yönelecektim. Hayatımdan Daniell piçini tamamen çıkaracak, sonrasında tamamen Elizabeth'in olacaktım. Ne isterse o olacaktım.

   Onda yanlış giden şeyleri teker teker düzeltecektim. Her şey mükemmel olacaktı.

***

   Uyandığımda zorlanarak yataktan kalktım ve etrafıma bakındım. Gece hastaneden ayrıldıktan sonra annem bizi eve getirmişti. Logan benimle kalmış, ben uyuyana kadar başımda beklemişti. Planlar yüzünden fazlasıyla heyecanlı olduğu her halinden belliydi.

   Annem gece boyunca hastane ve öncesi hakkında yorum yapmamıştı. Planlarımızı ona anlattığımda ne tepki vereceğini tahmin edebiliyordum. Böbürlenecek ve doğru yolun bu olduğu hakkında birçok şey zırvalayacaktı.

   Dün geceden beri geçmeyen baş ağrımı göz ardı ettim ve odamdan çıkarak merdivenlere yöneldim. Mutfaktan omlet kokusu geliyordu ve kokuyla birlikte bedenimdeki varlığını belli eden açlık da dört bir yanımı sarmıştı.

   Tam mutfağın kapısından içeri adımımı atıyordum ki, aynı şey yeniden oldu. Gözlerimin önünde bir flaş patladı ve yeni ama kısa olan başka bir anı beynime doldu.