What If We Try?

Kabanata 01

Eri's POV

"Are you sure you want to stay---"

"Mom, I know how to handle myself. Besides, kuya will take care of me "I said.

Ayaw kasi ni mommy na mahiwalay kami sa kanya lalo pa't ngayon na third year college na ako, pero wala naman kaming choice. Sa International Science University na ako mag-aaral, sa iskwelahan kung saan din nag-aaral si kuya.

Magkaiba lang kami ng kinuhang course, pero parehas naman kami ng campus na papasukan.

"Lukas, take care of your sister..."nakangiting tumango si kuya dahil binibilin na niya ako sa kanya.
Kuya and I are so close together. And I can't see any reason para mag-away kaming dalawa dahil palagi kaming nagkakasundo sa lahat ng bagay.

Masaya ako na kasama ko na ngayon si kuya dito sa Manila, isang taon na kasi siya nahiwalay sa amin dahil dito na siya nag-aral. We live at Pangasinan, pero gusto ni mommy na ipasok kami sa iskwelahan na 100% ang passing rate para sa course na pinili namin.

"If you need something just call me okay?"bilin sa akin ni mommy tapos tumango naman ako. “Top the board exam, okay? Keep safe.”

"Call me when you're home, mom."niyakap muna ni kuya si mommy bago niya ito inihatid palabas ng unit namin. Sobrang organize ng unit dahil kay kuya, ayaw niya kasi ng makalat. Para talaga siyang si mommy.

"Welcome to Manila!"sabi sa akin ni kuya tapos niyakap ko siya ng mahigpit.

I missed my brother so much. Dinala niya sa kwarto iyong mga gamit ko habang tinitignan ko kung ano’ng pwedeng kainin dito sa ref, ang daming laman panigurado hindi ako magugutom.

"Do you have friends here, kuya?"tanong ko sa kanya. I don't have any Manila friends, lahat kasi ng mga kaibigan ko ay naiwan sa Pangasinan.

"Of course, I have...."inisip niya kung ilan yung kaibigan niya, siguro madami talaga siyang naging kaibigan sa ISU, sana ako rin.

"I have two friends in law school"nanlaki ang mata ko dahil ang tagal niyang nag-isip tapos dalawa lang pala ang naging kaibigan niya roon.

Napaisip tuloy ako kung ilan ang magiging kaibigan ko sa course ko, sana meron akong makasundo sa kanila.

"Don't worry you look nicer than me, magkakaron ka rin ng mga kaibigan dito"

I spent the next few hours arranging my clothes and things. Wala pa ako sa kalahati at nararamdaman ko na agad ‘yung gutom, sinamahan ako ni kuya para bumili ng gusto kong mga pagkain sa mall.

Habang nasa mall kami ay nag-isip din ako ng pwede naming gawin kasi ngayon na lang ulit kami magbobonding na dalawa, pero habang hinihintay namin iyong inorder namin na pagkain ay busy si kuya sa pagbabasa ng notes niya para sa dadating na pasukan.

He's so smart, but he also knows how to have fun. Our father is a lawyer, that's why kuya is taking Law. He finished Accountancy in college then he continued taking law. Our mother is a doctor, that's why I’m taking Medical Technology as a pre-med. Because I also want to become a doctor someday.

Dumaan muna kami sa school dahil may kailangan ipasa si kuya na requirements sa Registrar at nandito naman ako nag-aantay sa may student lounge. Every student here was busy scrolling on their phones.

I was looking on my schedule when I felt someone sat down beside me.

"Another medical student. Why did you planned to study here?"napa-tingin ako sa kumausap sa akin. Do I know him?

"I don't know... Personal choice, I guess"I said then he smiled.

"Diliman campus is better. This is the worst campus, I swear"he chuckled.