Today is the saddest day for me. This is the last day of the semester and we will go back to Pangasinan for our semestral vacation. I will really miss this guy who's sitting beside me, I was talking about Twixx.
As of the moment, he was busy reading his notes for our last exam today. I was looking at him, busy looking at his serious face that I will really miss.
"Matutunaw ako, Eri"he chuckled.
"Sana matunaw ka na para hindi na kita makita"inirapan ko siya at patuloy naman ang pagtawa niya.
"Sus! Mamimiss mo ako, no, Eri? Siguro kaya mo ako tinitignan kasi sinusulit mo na iyong oras na magkasama tayo"at nagsisimula na nga ang mga pangaasar niya sa akin.
Siguro isa rin ito sa mga mamiss ko, ang asaran naming dalawa ni Twixx.
"Ano’ng nangyari sa kamay mo? Bakit may sugat?"tanong ko sa kanya kasi parang nakipagsuntukan siya.
"Nabagsakan lang ng kahoy, but I'm good"he smiled at me.
"Saan may kahoy?"tanong ko pa sa kanya kasi parang hindi naman katanggap-tanggap 'yong paliwanag niya sa akin.
"I was helping our driver earlier then the accident happened"he explained then I just nod my head.
"Do you think that I am able to find you in Pangasinan? Ang laki kaya ng lugar na iyo. Wala ba talagang clue, ha, Eri?"narinig ko na nagsasalita pa rin siya kahit hindi na ako nakikinig sa kanya, palagi naman niya 'tong ginagawa.
"Can I ask the permission of your parents before I court you?"he asked.
“Pwede ka ba manahimik kahit saglit, Twixx?”
"Boys. Boys. Boys. Sa una lang magaling"umupo sa tabi namin si Rhea habang binabasa iyong reviewer niya.
"Don't find a boy who will treat you like a toy, wait for the right man who will take care of your fragile heart"Twixx said.
Napangiti ako sa sinabi niya at saka hinawakan ang kamay niya na nakapatong sa desk ko. Naagtinginan kaming dalawa at marahan sakong ngumiti sa kanya.
"I think I found that kind of man"I said while looking at him.
"You are blessed to have him in your life, Eri"
I smiled.
Dumating na nga ang prof namin at nagsimula na agad kaming magsagot dahil lahat kami ay uwing-uwi na dahil sembreak na. Sa mga oras na ito ay gusto kong pabagalin ang oras dahil ito na ang huling beses na makakasama ko si Twixx dahil magkakalayo kami ng ilang buwan lang naman.
Masasanay din ako na wala siya, kailangan kong masanay na wala siya.
Pagkatapos ng exam ay nauna ako kay Twixx kaya hinintay ko siya sa labas ng classroom dahil sabi niya sa akin ay antayin ko siya dahil meron siyang sasabihin sa akin. Alam ko na pagka-uwi ko ay didiretcho na kami sa Pangasinan, sana lang pagbalik namin dito ay kami pa rin.
Sana.
Sana walang magbago lalo na kung sa pansamantala naming paglisan ay malaman niya ang totoo. Hindi ko yata kaya.
"I guess that I’m gonna miss you, Eri"paglabas ni Twixx ng classroom ay niyakap niya ako ng mahigpit.
"Paulit-ulit?"I laughed.
"I don't know why am I feeling this right now, I feel so sad"I cupped his face and smiled at him.
If this is the last time that I will saw his smiles, susulitin ko na.
"Don't be, Twixx"I held his hands while we’re walking out of the building.
"Distance is just a number as long as we have each other"I was smiling as him because I know that I can make him smile as well.
"I love you, Eri"he said.
I didn't replied. I just smiled and nod my head.
"I'll see you soon…"he tapped my shoulder then walked me to Stephen's car.
"What's up, Twixx?"kuya greeted him, but he just smiled and walked away.
"Suplado"sabi ni Kyle.
Pinagmamasdan ko pa rin kung paano maglakad palayo sa akin si Twixx. Pabalik siya sa loob ng building at hindi ko alam kung ano’ng gagawin niya roon, baka pupuntahan niya iyong kaibigan niya. Huminga ako ng malalim at sumandal.
Dapat ba akong maging masaya dahil sembreak na at makakasama namin ulit ang mga parents namin? O dapat akong maging malungkot dahil hindi ko muna siya makikita?
"What happened to your face!"nakita ko kasi na namumula iyong pisngi nila at may mga sugat sila sa mukha.
"Nakipag-away ba kayo?"tanong ko pa sa kanila, pero ni isa sa kanila ay hindi nagsasalita.
Silence means yes.
"Ano ba kasing nangyari? Bakit kayo nakipag-suntukan?"umiwas lang sila ng tingin sa akin.
"I'm talking to you!"I yelled at them and Stephen started to drive away from here.
Hindi naman sila mahilig makipag-away kasi parang heto ang first time na makita ko sila na nakipag-away. Alam ko naman na hindi iyon maiiwasan, pero kilala ko silang tatlo.
Hindi naman sila nakikisali sa mga away o mahilig makipag-away. Bigla ko na lang naala na meron din sugat sa kamay si Twixx kanina. Wait. No.
"Nagaway ba kayo ni Twixx?"I asked them but they gave me a silence as an answer.
"Fine. Kung ayaw niyo ako sagutin, siya na lang ang tatanungin ko"I said the I grabbed my phone because I'm gonna call Twixx.
"I'm sure that he's not gonna lie to me"I said.
"Sasabihin ko na kung ano’ng nangyari, huwag mo na siyang tawagan…"sabi ni Stephen sa akin tapos tumingin si Kyle at kuya sa kanya.
"What the fuck, bro!"Kyle said.
"Nagkaroon lang ng away kanina sa law building"paliwanag ni Stephen habang nagdadrive siya at wala nang nagawa sina Kyle at kuya kaya umiwas na ito ng tingin sa akin.
"Involve si Twixx dito?"tanong ko.
"No,"Kyle said.
"Inawat niya lang kami"sabi pa ni Stephen sa akin at napailing naman ang kapatid niya.
"Bakit ayaw niyo sa akin sabihin? Bakit nagsisinungaling kayo?"tanong ko sa kanila.
"Because we don't want you to get worry"he said.
"You're turning in to a saint, Stephen"kuya said that to his friend.
"I can't lie, you know that"Stephen replied.
"You don't know how to keep a fucking secret"Kyle said then Stephen chuckled.
****
Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako. Paglingon ko ay si Stephen pa rin ang nagdadrive tapos tulog si kuya at si Kyle. Nasa express way pa rin kami at medyo malayo pa kami. Hating gabi na at hindi ko alam kung bakit hindi na ulit ako makatulog.
"Nagugutom ka ba? Gusto mo na mag-stop over muna tayo?"tanong sa akin ni Stephen kasi napansin niya na gising na ako.
"Okay lang ba?"tanong ko sa kanya kasi ayokong magsinungaling na busog ako kahit nagugutom na talaga ako.
"Of course,”
Magkasama kami ni Stephen na naghahanap ng pwede namin makainan na dalawa noong nagstop over kami and we end up eating at Subway.
"Can we stay here for a while?"tanong ko kay Stephen tapos tumango naman siya.
"Kamusta pala kayo ni Twixx?" ngumiti lang ako sa kanya.
"You really like him, do you?"napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya.
"I do. I really like him, but the fact that we can’t be together makes my heart break into pieces"I said.
"Pinagtagpo pero hindi tinadhana"we both laughed.
"Pinagtagpo para saktan ang isa't-isa"sagot ko.
"Tayo kaya? Bakit kaya pinagtagpo tayong dalawa?"tanong sa akin ni Stephen.
"Ano kayang papel mo sa buhay ko, Ericka?"
"Ako? Ano’ng papel ko sa buhay niyo?"tanong ni Kyle sa kuya niya.
BINABASA MO ANG
What If We Try?
Genel Kurgu(What If Series #3) Ericka Ivy Tan's dream was to become a doctor and top the board exam. She was a consistent honor student every since she was young and she was always on the top of everything. But her perfect dream changed when she started her Co...
