Kabanata 23

3 0 0
                                    

After class, Twixx and I went to the mall to buy some foods. Nagcecrave kasi kami ngayon sa burger, kaya we end up eating at Burger King. While waiting for the food to be serve, we are both reviewing our notes. Meron kasi kaming long quiz bukas sa Immunohematology na subject.

“Autoimmune hemolytic anemia can be due to?”Twixx asked me while holding the food we ordered.

“I’m starving, Twixx…”I said then he chuckled.

“You can’t---”

“Warm-reactive auto antibody, Cold-reactive antibody and drugs. Okay na?”I rolled my eyes and grabbed the food that Twixx ordered for me.

He chuckled. “I can see that you’re stress eating”

“I am experiencing stress because of that subject, Twixx! Isama mo pa iyong Hematology, hindi ko na talaga alam. Pakiramdam ko mababaliw na talaga ako sa mga subjects namin ngayon.

“Gusto ko na lang maging virus…”dugtong ko pa.

Minsan napapaisip na lang ako kung bakit MedTech ang kinuha kong course as my pre-med course.

“Come-on, Eri. Malapit na tayo grumaduate, isang taon na lang. Two years from now Registered Medical Technologist na tayo. Pagkatapos no’n ay papasok na tayo sa Medical School, magiging doktor na tayong dalawa, Eri”he’s good at lifting me up. 

Kapag gusto ko nang sumuko nandyan palagi sa si Twixx para sa akin. Palagi niyang sinasabi sa akin na kaya ko kung ano’ng bagay ang gagawin ko. Palagi niyang pinaparamdam sa akin na hindi ako mag-isa.

“Magiging doktor tayo”

He nodded and he took a bite.

“Hi,”

Nagulat ako ng may biglang nagsalita sa gilid namin. Nakita ko na nakatayo sa Markus at nakangiti sa aming dalawa ni Twixx. Kung may sakit lang siguro ako sa puso, inatake na ako. Para siyang kabuti na bigla na lang sumusulpot.

“Fuck you, Markus! You’re always ruining our date”Twixx said and then Markus sat beside him.

“I’m starving. Pahingi ako, ha, Twixx? Naubos na iyong allowance ko e”tumayo si Twixx at sinundan ko siya ng tingin. Dumiretcho siya sa courter para umorder ng pagkain para kay Markus.

“He really can’t say no to you, Markus…”sabi ko sa kanya at ngumiti naman siya.

“Twixx is so kind to me, kahit palagi ko siyang iniinis”hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa sinabi niya tungkol kay Twixx.

“Naglayas ka ba talaga, Markus?”tanong ko sa kanya.

“My parents are both dead. I am living with my uncle, I regret living with them”sagot niya habang nakatingin sa table.

“Stop asking him questions, Eri.”Twixx came holding a tray full of foods for Markus.

“Gusto ko lang naman makikila iyong nit important friend mo”sabi ko sa kanya tapos ngumiti siya sa akin.

“Stop saying that. He’s one of the important friend of mine, Eri”siya kaya ang nagbigay ng nickname na iyon kay Markus.

“Mas importante ba siya kay Ryker?”tanong ko pa sa kanya.

Dati kasi ay wala na siyang ibang binanggit na pangalan kung ‘di Ryker. Kulang na nga lang pagbuholin ko na silang dalawa nung Ryker na iyon dahil palagi na lang siya ang kinukwento sa akin ni Twixx.

Mas mukha namang mabait iyong Charles saka Paulo, bakit hindi na lang iyon ang ikwento niya. Mukha kasing sadista iyong Ryker, kaya minsan napapaisip ako kung kaibigan ba talaga iyon ni Twixx.

What If We Try?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon