Its almost 9 o’clock in the morning. Kuya is still not up. He's still sleeping with his friend on his room. They were playing Play Station the whole night. Buong gabi rin akong gising dahil sobrang ingay nila maglaro sa kabilang kwarto.
I slept around 2 in the morning dahil bigla silang tumahimik, but when I woke up around 3 am ay hindi pa rin pala sila tapos maglaro. Gusto kong magreklamo, pero hindi ko kaya kasi si kuya 'yon.
Pagkatapos ko magshower ay lumabas ako ng kwarto para maghanap ng almusal. Kyle greeted me so I smiled. Binuksan ko ‘yung ref at kinuha ko 'yong cereals, alam talaga ni kuya ang kinakain ko kapag almusal.
Kyle was sitting on the chair beside me, but I’m not talking to him. How can I talk to him if I didn't get the sleep that I deserve? Hindi nagtagal ay lumabas na rin ng kwarto si Stephen at kasunod naman niya si kuya. I can't take this anymore.
"Did you enjoyed what you guys doing last night?"I asked them tapos napatingin sila sa akin na parang gulat na gulat sila.
"D-did you heard everything?"tanong sa akin ni kuya.
"Of course, nasa kabilang kwarto lang kaya ako..."I said with my arms crossed.
"Shit..."sabi naman ni Kyle tapos umiwas siya ng tingin sa akin at nagtakip ng mukha.
"Okay. Let me explain that, Ericka..."umupo si kuya sa tapat ko, patuloy lang ako sa pagkain ko ng almusal.
"Ang ingay niyo kaya, hindi ako nakatulog!"reklamo ko pa tapos pati na rin si Stephen ay nagtakip ng mukha.
"You know--- last night? Can we just forget that? We're just having fun..."paliwanag ni kuya na parang big deal sa kanila iyong narinig ko paglalaro nila ng Call of Duty kagabi.
"Naglalaro rin naman ako ng Call of duty, pero hindi naman gano’n kalakas ‘yung volume."tumayo ako dahil tapos na ako sa kinakain ko, pero parang gutom pa rin ako.
Iba pa rin kasi kapag si mommy ang nagluluto ng almusal namin tuwing umaga.
"Wait. That's what you heard from last night?"tanong sa akin ni Stephen tapos tumango ako habang naghuhugas ako ng kamay.
"Bukod doon wala ka ng ibang narinig?"tanong naman sa akin ni kuya tapos umiling ako.
Paglingon ko sa kanila parang nakita ko na laking ginhawa ang reaksyon nila. Ang werid talaga nila, bukod ba doon ano ang dapat ko hindi marinig--- oh okay.
I smiled at them.
“Stop smiling like that,”kuya said.
"If you guys going to watch that--- you know, make sure to mute the volume..."at yan na naman ang reaksyon nila na parang gulat na gulat sila sa sinasabi ko.
"Don't worry I didn't hear that noise. But please I don't want to hear someone moaning"sabi ko pa sa kanila tapos pumasok na ulit ako sakwarto ko at humiga sa kama.
"Ericka!"sigaw ni kuya tapos pumasok siya sa loob ng kwarto ko. I smiled at him the moment he looked at me.
"I thought that you're innocent, but you're not..."I laughed at him then I saw his face turned into red.
My kuya is turning into a shy-boy. He's so cute. He looks so innocent, but I guess he's not that innocent like what I though he is.
"Don't worry kuya, I understand"dugtong ko pa and swear tawang-tawa talaga ako sa reaksyon niya at hindi niya na alam ang gagawin o sasabihin niya sa akin.
Hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag ang nangyari. Mabuti na lang talaga at nakatulog pa ako kagabi at hindi ako nakarinig ng hindi ko dapat marinig.

BINABASA MO ANG
What If We Try?
General Fiction(What If Series #3) Ericka Ivy Tan's dream was to become a doctor and top the board exam. She was a consistent honor student every since she was young and she was always on the top of everything. But her perfect dream changed when she started her Co...