Upuzun bir bölümle geldim. Normalde bunu da ikiye bölecektim ama dedim ki abartma Dilara. Yazdım gitti.
Umarım beğenirsiniz minik kelebeklerim. Yorumlarınızı bekliyoruuumm 💕
"Ya nereden bileyim olum. Öyle bir şey ki hoşlanmıştım da."
Mert, belki de ellinci kez dinlediği olayı tekrardan dinlemesine rağmen gülerken "Buluştuğunuz zamanı anlatsana." dedi Oğuz'a.
Turgut "Bir de buluştunuz mu?" derken hâla gülüyor, gülmesini durduramıyordu.
Oğuz da hikayesini anlatırken gülüyordu çünkü gerçekten trajikomikti.
"Abi ben bir güzel hazırlandım gittim. Şimdi anonim takılmışım ya hep, kendimi yakışıklı göstermem lazım. Ebesini sikeyim bir gittim erkek var karşımda. Ben bir şey çaktırmamaya çalışıyorum ama rengim attı yani farkındayım. Sonra da bayılmışım. Gözümü açtığımda hastanedeydim."
Aleyna, gülmekten sulanmış gözlerini işaret parmağının tersiyle sildi ve "Lan hiç mi fark etmedin o kadar zaman kızla değil de erkekle konuştuğunu?" dediğinde herkes onu onayladı.
"Fark etmedim olum ya. Aklıma bile gelmedi. Çocuk da kızın en yakın arkadaşıymış zaten. Bugün seni gördüm diyorum şurada mı gördün diyor haklı olarak, biliyor çünkü arkadaşının nerede olduğunu. Çocuk ilk önce taşak geçecekmiş benimle sonra aşık olmuş amına koyayım."
Caner merakla "Ee sonra ne oldu?" dedi.
Oğuz'un yüzündeki gülümseme solarken sıkıntıyla bir sigara yaktı kendine ve "Sonra, çok kırdım onu. O zamanlar lisedeydim abi daha bilmiyorum bu tarz şeyleri. Ailemden kaynaklı biraz homofobiklik de vardı. Hiç şiddet uygulamadım. O zamanlar öyle düşünüyordum en azından." dedi, ardından sobanın duvara yansıyan ateşine dikti gözlerini derin nefes alarak. "Bana beni sevdiğini söylediğinde hangi akla hizmet yaptım bilmiyorum ama bir kızla çıkmaya başladım. O inatla benden vazgeçmediğini söyledikçe ben o kızı gözüne gözüne sokuyordum. Sonra, bir gün gelmedi okula, bir hafta gelmedi, bir ay gelmedi. Mesaj attım, aradım ama numara kullanılamıyor dedi. Ulaşamamıştım o dönem."
Oğuz, derin bir nefes alma ihtiyacıyla durduğunda dolan gözlerini umursamayarak burnunu çekti. Hikayenin bu kısmını ilk defa duyan Mert, diğerleri gibi şaşkınca yeşili izliyordu. Kimse konuşamıyor, ne demesi gerektiğini bilmiyordu. İşin ilginç tarafı kimsenin gözünün önünde homofobik bir Oğuz canlanamıyordu bile.
Oğuz buruk bir şekilde kendi kendine güldüğünde "İntihar etmiş." dedi. "Yani ölmemiş ama baya hastanede yatmış. Hangi yüzle gittim bilmiyorum ama hastaneye ziyaretine gittim. Bu yaşıma kadar hiçbir şey annesinin beni gördüğünde attığı tokat ve o çocuğun söyledikleri kadar canımı yakmadı. Ege. İsmi Ege'ydi. O gün tam gözlerimin içine baktı ve dedi ki 'Umarım bir gün sen de bir erkeği seversin. İnşallah karşılık alamazsın diyemem sana kıyamam ama beni acıtırken sen hiç acımadın, seni acıtmaya bile kıyamayacak birini bul. O zaman seni nasıl sevdiğimi anlarsın işte.'. Böyle işte. Sonra da bir daha görmedim hiç onu. İyi mi değil mi? Mutlu olabildi mi bilmiyorum."
Aleyna ıslanan yanaklarını ellerinin tersiyle kuruladı ve başını Mert'in omzuna yasladı.
Can, "Daha küçükmüşsün Oğuz." dedi, başka ne diyeceğini bilemeyerek. Yeşilin vicdan azabıyla kavrulduğunu görebiliyordu. Aklına takılan şey ise bugüne kadar, omuzlarında böylesine büyük bir vicdan azabı taşıdığını nasıl göremediğiydi.
"Küçük olmam, o çocuğu parçaladığım gerçeğini değiştirmiyor."
Caner, destek olmak için "Oğuz." dese de Oğuz alkış yaptı ve oturduğu yerden kalktı. "Hadi bakalım. Saat çok geç oldu. Yaşlı bir adamımız var burada. Yatsın artık, başı kaldırmaz onun."
