Gözlerimi kocaman açarak karşımda duran şeye baktım. Benim çığlığıma yukarıdan ve aşağıdan abilerim ve Poyraz gelmişti.
Hepimiz bize bakan şeye bakıyoruz.
Ben: Sen nasıl girdin buraya?
Ortam çok sessiz.
Küçük şey koşarak yanıma geldi. Ayaklarımın üzerinde durdu. Ben de yere eğildim ve kafasını okşadım. Demek bütün vazoları kıran yaramaz buydu.
Meriç abim: Selin dokunma hayvana!
Ben; Ama abi çok tatlı baksana şuna küçücük.
Meriç abim aşağı indi. Ben de küçük dostumu sevmeye devam ettim.
Yavru bir köpekti. Kim bilir ne zamandır burada? Hiç fark etmedim.
Yanıma Poyraz da geldi. O da sevmeye başladı. Küçük yaramaz bize şirinlik yapıyordu. Yere yatıyor, yuvarlanıyordu. Biz de bu haline gülüyorduk.
Meriç abim yanında korumalardan birisiyle geldi. Poyraz abim üzerime baktı ve hemen yanıma geldi beni kaldırdı arkasına aldı.
Meriç abim hayvanları hiç sevmezdi. Ama hayvanları korumak için de düzenli olarak bağış yapardı.
Meriç abim: Köpeği çıkartın.
Dedi. Gözlerimi kocaman açtım ve abime itiraz ettim.
Ben: Ama abi çok küçük. Belki karnı açtır. Lütfen sokağa bırakmayalım.
Meriç abim: Bahçeye çıkar.
Dedi. Koruma küçük köpeği kucağına aldı ve merdivenlerden inmeye başladı. Küçük köpek kafasını arkaya atmış bana bakıyordu. Tam arkasından gidecekken Rüzgar abim engelledi.
Rüzgar abim: Üzerini değiştir!
Dedi. İtiraz edemem çünkü beni asla bahçeye çıkarmaz.
Ben: Tamam abi.
Dedim ve koşarak odama gittim. Üzerime uzun eşofman altı giydim ve koşarak aşağı inmeye başladım. Vazolar hep yerde, kırılmış bir şekildeydi. Gülmeden edemedim. Yaramaz şey
Abimler de dışarıda olmalı. İlk önce mutfağa gittim. Küçük bir kaba süt ve su koydum. Dökmemeye dikkat ederek bahçeye çıktım. Bahçenin sol tarafında abilerim ve korumalar birşey konuşuyordu. Sağ tarafta da Poyraz ve küçük yaramaz vardı.
Gülümseyerek yanlarına gittim. Küçük iki kabı da yere bıraktım. Minik köpek hemen sütü içmeye başladı. Ben de yere oturdum Gecenin bir yarısı olduğu için hava oldukça soğuktu. Birden omzuma bırakılan ceketle başımı sol tarafa çevirdim.
Ayaz abim yanımıza gelmişti.
Ayaz abim: Çok tatlı
Dedi köpeğe bakarak. Ben de kafa salladım.
Ben: Çok küçük.
Poyraz: Abi bizimle kalabilir mi?
Diye sordu. Cevabı biliyorduk ama yine de denemek istedik.
Ayaz abim: Pek sanmam
Dedi. Küçük köpek sütünü içmişti. Sonra küçük yaramaz sarsak adımlarla yanıma geldi. Kucağıma yattı ve uyudu.
