BÖLÜM 24

5K 317 251
                                    

Selin den

Poyraz çikolatayı ve kaşıkları çıkarınca iki seçenek arasında kaldım. Ya burada oturup çikolata yiyeceğim, ya da mutfağa gidip yemek yapacağım. Poyraz gözümü içine baka baka kavanozun kapağını açtı ve yemeye başladı. Yutkundum. Bence birazdan mutfağa gidebilirim.

Hemen yatağa sırtımı ben de yasladım. Elime kaşığı aldım ve ben de yemeye başladım. Poyraz a baktığımda bana bakıp gülüyordu. Ben de gülümsedim.

Poyraz bana çikolata verdi. Ben de aldım. Sonra kapı çalındı. Biz çikolatayı hemen saklarken Poyraz bir dakika diyerek izin istemişti. Poyraz benim ağzımı silerken ben de saçımı düzeltiyorum.  Sonunda ikimiz de şüphe çekmeyecek hale geldiğimizde Poyraz komut verdi.

İlk gelen Ayaz abimdi. Onun arkasından Kenan abi, onun arkasından da Merve girdi. Ben Merve'ye ters ters bakarken o bana bakmak yerine önüne bakıyordu. Ben de yataktan çıktım.

Kenan abi: Çok geçmiş olsun. Selin arayınca duydum. Nasıl oldu?

Dedi. Ayaz abimin bakışları bana dönerken ben başımı eğdim.

Poyraz: Sağol abi. Merdivenlerden düştüm. Bir sıkıntı yok çok şükür.

Dedi. Kenan abi de kafasını salladı ve birşeyler mırıldandı.

Ayaz abim: İsterseniz aşağıya geçelim. Poyraz da dinlensin.

Bunu bana bakarak söylemişti. Yani bu demek oluyor ki bu konuyu daha sonra en ince ayrıntısına kadar konuşacağız. Ben bakışlarından bunu anladım.

Kenan abi tekrar Poyraz a geçmiş olsun dileklerini iletirken Merve hiç konuşmuyordu. Etrafa da bakmıyordu.

Hep beraber aşağı indik. Hayriye abla bahçedeydi.

Ayaz abim: Kahvenizi nasıl alırsınız?

Kenan abi: Sade olsun. Kızım sen içer misin?

Dedi Merve ye bakarak. Merve sadece başını olumsuz anlamda salladı. Ben Hayriye ablaya haber vermek için ayağa kalktım. Abim de sade içerdi. Ben içmem zaten.

Bahçeye çıktım ve Hayriye ablaya iki tane sade  kahve yapmasını rica ettim. Geri içeri girerken Merve karşımda durdu.

Bakışları üzgündü. Birden bana sarılması ile ne yapacağımı bilemedim. Sadece ellerimi sırtına koydum ben de.

Merve benden ayrıldı. Sonra utançla başını yere eğdi ve konuştu.

Merve: Şey... Biraz konuşabilir miyiz Selin?

Ben: Tamam, sen bahçeye çık. Ben geliyorum.

Dedim kafasını salladı ve çıktı. Bugün zaten tuhaf bir şekilde kapalı giyinmişti. Yani kapalı dediğim, kot pantolon ve normal bir tişörttü. Hakkını yiyemem, güzel kızdı.

Hayriye ablaya bize atıştırmalık birşeyler getirmesini istedim. Sonra bahçeye çıktım. Koltuklardan birine oturmuştu. Yanına giderken adımı duymam ile arkamı döndüm. Korumalardan birisiydi. Adını bilmiyordum.

Ben: Efendim?

Koruma: Meriç bey sizi bir saat sonra şirkete bekliyor.

Ben: Lütfen bana siz değil sen diye hitap et. Tamam Bir saate çıkarız.

Dedim.  Kafasını salladı ve yanımdan uzaklaştı. Ben de Merve nin yanına gittim. Ben oturunca oturduğu koltukta dikleşti ve önüne gelen saçını kulağının arkasına sıkıştırdı.

ABİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin