Hoşgeldiniz. Kurguya devammmm ❤️❤️🦋🦋
Biz doyasıya çikolatamızı yerken - ki kavanozun sonuna geldik- kapı çaldı. Poyraz hemen ayağa kalktı ve kapıya baktı. Sonra elinde yemek tepsisi ile yanıma gelmeye başladı.
Tepsiyi kucağıma koydu. Kendisi de yanıma oturdu. Kenarda duran kaşığı aldı ve yemek ile doldurdu. Ardından ağzıma getirmeye başladı. Hemen kafamı geriye çekmeye çalıştım. Bir yandan da konuşuyordum.
Ben: Ya Poyraz kafayı mı yedin? Çikolata ters etki mi yaptı? Ne yemeği şimdi? Yeni çikolata yedik.
Dedim isyan eder gibi. Yüzünde hiçbir mimik oynamadan bana baktı.
Poyraz: Hııı, sen bana yapıyordun böyle. Ben hastayken zorla yediriyordun. Aç ağzını.
Hemen savunmaya geçtim.
Ben: Ama Poyraz, o ev yemeğiydi hastane yemeği değil. Ayrıca...
Birden ağzıma giren kaşık ile susmak zorunda kaldım. Allah'ım boynumu da kullanamıyorum ki. Diğer elim ile Poyraz in saçından tuttum ve hafifçe çekmeye başladım. Bir yandan yemeği yiyor diğer yandan da saçını çekiyordum. Kaşığı gayet sakin bir hareketle geri tepsiye bıraktı. Sonra saçında olan elimi bir hamlede saçından kurtardı. Ve bana göre büyük gelen eline benim küçük elimi hapsetti.
Elimi kurtarmaya çalıştım ama yok. Ne güç var bu çocukta? Acaba benden gizli spora falan mı gidiyor? Ya ben çok güçsüzüm, ya da Poyraz tuhaf bir şekilde çok güçlü.
Kaşığı tekrar tamamen yemek ile doldurdu ve ağzıma doğru getirdi. Ağzımı sıkıca kapattım.
Poyraz: Yemezsen Meriç abime bir kavanoz çikolatayı yediğini söylerim.
Şaşkınca Poyraz a baktim. Bu çocuk kimin yanında? Pes edip ağzımı açtım. Çünkü Poyraz yaparım dediği şeyi yapardı.
Böyle böyle Poyraz bana tüm yemekleri yedirdi. Sonra kenardaki peçete ile ağzımı silerken.
Poyraz: Aferin benim kızıma.
Dedi ve elimi bıraktı. benden kafasına bir şaplak yedi. Sonra tepsiyi kenara koydu ve beni izlemeye başladı.
Poyraz: Sen daha dur, bu daha başlangıç. Evde gör bir de.
Yüzümü astım ve önüme baktım. İçeriye Ali abi geldi. Bize gülerek bakıyordu. Ben de Ali abiye gülümsedim.
Ali abi: Ooo aferin Selin, tüm yemekleri yemişsin.
Cevap vereceğim anda Poyraz benden önce davrandı.
Poyraz: evet abi. Hatta daha fazla bile istedi ama ben yeter dedim.
Dedi ve esnemeye başladı sonra bana göz kırptı.
Ali abi: Poyraz, hadi eve git oğlum, biraz dinlen. Ben ablanın yanında kalırım.
Poyraz: Tamam ama yarın buradayım.
Ben: Tamam Poyraz buradasın git artık.
Dedim. Bana gülümsedi. Yanağımdan öptü ve gitti. Yorgunca nefes verdim. Gün boyu yorulmuştum. Üzerimde bir ağırlık vardı. Ali abi bana baktı ve gülümsedi.
