Son kez;
Hoşgeldiniz sevgili okurlarım 💐💐
Abimin yüzüne şaşkınca baktım. Bir hafta boyunca ders çalışırım sorun değil, hatta çikolatadan bile fedakar edebilirim. Tamam telefonsuz da kalırım. Bunlar ayrı ayrı harika cezalar ama hepsi birleşince fazla oldu sanki.
Fazla mi? Bir öl demediği kaldı.
Abim de yüzüme aynı ifade ile bakarken diğerlerine döndü.
Meriç abim: Hiç hoş bir şaka değildi. Küçük hanım, sadece ders çalışmanı isteyeceğim ama önce neler yaptınız onu anlat.
Dedi. Gülümsedim. Hemen anlatmaya başladım.
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
Rüzgar abim: Şuna bakın lan. Bir de gül almış. Ne gerek vardı güle. Ben de alırım sana. Hem de daha güzelini. Bence boşver.
Abilerimin şimdilik beş yıl sonrasını öğrenmelerine gerek yoktu sonuçta. Rüzgar abime göz devirdim.
Ben: Of abi. Size de bir şey söylemeye gelmiyor.
Rüzgar abim susarken Ali abim bana bakıyordu.
Ben de Ali abime baktım. Abim gülünce ben de güldüm.
Ayaz abim: Ne yapıyoruz şimdi? Sıkıldım.
Bilmem anlamında omzunu kaldırdım ve geri indirdim.
Poyraz: Bence uyuyalım.
Poyraz in haline gülümsedim. Uykusu vardı ve her şeye uyumak diyordu.
Rüzgar abim: Benim bir şey yapasım yok ya.
Meriç abim: O zaman hep beraber küçüklük fotoğraflarımıza bakalım.
Kararsizca abime baktım. Abimin küçüklüğü iyi geçmemişti ki. Gözlerimin içine sorun yok der gibi baktı. Ben de hafifçe kafamı salladım.
Meriç abim evdeki hizmetlilerden odasındaki fotoğraf albümleri getirmesini istemişti. Kısa süre sonra elinde birsürü albüm ile gelen hizmetli elindekileri ortada duran küçük masaya bırakıp çıkmıştı.
Hepimiz tek bir koltuğa oturduk.
Meriç abim ortaya, ben abimin yanına, Poyraz ise diğer yanına, Rüzgar abim benim yanıma, Ayaz abim Poyraz in yanına, Ali abim ise Ayaz abimin yanına oturmuştu. Meriç abim en kalın olan fotoğraf albümünü eline aldı ve yavaşça açtı.
Fotoğrafta ben ve Poyraz henüz yoktuk. Meriç abim, Rüzgar abim ve Ayaz abim vardı. İkisi de oldukça ciddi bir şekilde yan yana duruyorlardı. Ayaz abim ise yerde oturuyordu.
Meriç abim : Burada Rüzgar Ayaz in oyuncağını kırmıştı. Kıskanç bir çocuktu. Ayaz da yeni yeni oyuncaklar ile oynamaya başlamıştı. Rüzgar in oyuncağı kırdığını görünce Rüzgar in saçını çekmişti. Rüzgar ondan bu kadar ciddi.
Hepimizin kahkaha atarken Rüzgar abim Ayaz abime sahte kızgın bakışlar atıyordu.
Meriç abim sayfayı çevirdi. Burada ise Meriç abim ve babam vardı. Babam oldukça gururlu gözüküyordu. Hepimiz abimden açıklama bekliyorduk.
Meriç abim: Babam işten geldikten sonra zorla fotoğraf çektirmişti. Baba oğul fotoğrafımız olsun demişti.
Kimseden ses çıkmazken abime sarıldım. Abim de saçımdan öptü ve başka bir sayfaya geçti.
