Yeeeeyyyy 30 bölüm oldukkk. 💐🎉🎉🎉
Abime sarıldıktan sonra yavaşça ayrıldım. Gözlerinin içine baktım. Belki bu gece beraber uyumamıza izin verirdi. Meriç abim ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibi yeşilleri ile bana gülümsedi. Abim gülünce ben de hemen güldüm.
Abim çok yakışıklı ya. Şu tipe bak. Çok tatlı.
Meriç abim: Teşekkür ederim güzelim.
Gözlerimi kocaman açtım ve elimle ağzımı kapattım. Vücudumdaki tüm kanın yanağımda toplandığını hissettim. Abim bu halime kahkaha attı. Çok güzel gülüyordu.
Meriç abim: Gel bakalım.
Dedi. Hemen elimi ağzımdan çektim ve gülümsedim. O anda yukarıdan kapı açılma sesi geldi. Gözleri yarı kapalı, uyku sersemi hali ile yanımıza Poyraz geldi.
Poyraz: Yatmıyor muyuz?
Dedi. Bu haline güldüm. Üçümüz de abimin odasına girdik. Herşey aynıydı. Kocaman yatağı vardı. Bu eve geldiğimden beri bir kez abimin yatağında yattım galiba. O da hasta olduğum zamandı. Yanımda annemi istemiştim. Belki annem gelince iyileşirim diye düşünmüştüm. Abim de bana kıyamayıp yanında yatmama izin vermişti.
Duvarlar lacivert renkte, duvara asılı bir televizyon, yatağın yanındaki duvar, duvar yerine boydan boya camdı. Camın karşı duvarı ise boydan boya kitaplıktı. Kitaplığın önünde ise küçük bir masa, sandalye ve masa lambası vardı.
Meriç abim: Hadi, yatıyoruz.
Dedi. İkimiz de yatağa yattık. Meriç abim de ortamiza yattı bir koluna ben, diğer koluna da Poyraz yattı.
Poyraz zaten yatar yatmaz uyumuştu. Abime bugün olanları anlatmadığım aklıma geldi. Hemen konuşmaya başladım.
Ben: Abi, bugün şirket çıkışında...
Meriç abim: Biliyorum. Ben hallettim merak etme. Kimse bu konu hakkında ağzını açmayacak.
Kafamı kaldırdım ve abime baktım. Abim tavana bakıyordu. Sonra yeşil gözlerini benim kahverengi gözlerimle buluşturdu.
Ben: Keşke benim de gözlerim yeşil olsaydı.
Meriç abimin gözleri yeşildi.
Rüzgar abimi gözleri siyahtı.
Ayaz abimin gözleri maviydi.
Benim gözlerim kahverengi.
Poyraz in göz rengi de mavi ve yeşil karisimiydi.
Neden benim gözüm kahverengi?!
Meriç abim: Neden? Kahverengi sana çok yakışıyor.
Ben: Tekerlek lastiği rengi mi? Keşke benim de gözlerim renkli olsaydı.
Meriç abim elini saçıma götürdü. Saçıma her dokunuşu beni rahatlatıyordu. Aklıma Beren in söyledikleri geldi. Ömer abi için' saçımı okşamadı, ama çekmedi de'. demişti. Tüylerim diken diken oldu. Kim bilir neler yaşadı?
Meriç abim: Saçında boya gördüm.
Ben: Ama çok az. Gerçekten bak
Dedim Meriç abim saçımın önüne baktı. Kafasını salladı.
Ben: Abi neden? Neden saçımı kestirmemi istemiyorsun?
Meriç abim biraz düşündü. Sanki anlatmak ile anlatmamak arasında kalmıştı. Sonra derin bir nefes aldı.
