BÖLÜM 67

3K 372 117
                                    



Araba okulun önüne geldiğinde durduk. Abim bana baktı ve gülümsedi. Dikiz aynasından da arkaya baktı.

Ali abim: Çocuklar dikkat ediyorsunuz ve derslerinizi iyi dinliyorsunuz. Anlaştık mı?

İkimiz aynı anda cevap verdik.

&: Tamam abi.

Ve arabadan indik. Okul binasına baktım . Bir gün okulu deli gibi özleyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi .

Poyraz: Abla daha dersin başlamasına on beş dakika var. Ne yapsak?

Poyraz a baktım.

Ben: Sınıfa çıkalım. Belki Ege de gelmiştir. Sohbet ederiz.

Gülümsedi.

Poyraz: Çok mu seviyorsun?

Gülümsedim.

Ben: Sizlerden çok değil ama evet seviyorum.

Beraber okul binasına girdik. Fazla kalabalık değildi. Direkt sınıfa çıktık.

Biz otelde kahvaltı yaparken beni Meriç abim aramıştı. Eğlenceli geçti mi diye. Meğerse Ali abim en başından beri Meriç abime haber vermiş. Yani biz Meriç abime oyun oynayalım derken, ikisi bize oyun oynadı. İlk başta Ali abime biraz tavır yaptık ama Ali abim çıkışta fizik tedaviye gideceğimi ve tedaviden sonra beraber yemek yiyeceğimizi söyleyince gemileri suya indirdim. Poyraz da bizimle beraber gelecekti.

Sınıfa girdik. Ege buradaydı ve birisi ile sohbet ediyordu. Arkadaşı olmalıydı.

Yanlarına gittik.

Ben: Günaydın!

Dedim neşe ile. Bana bakmadan düz bir günaydın dedi. İnanlar her zaman mutlu olacak diye bir kural yok zaten. Bazen moralleri bozuk olabilirler. Onun için fazla takmadım.

Poyraz: Naber?

Poyraz a baktı ve konuştu.

Ege: Ne olsun, aynı. Senden?

Poyraz: İyi bende de.

Mesafeliydi.

Arkadaşı izin isteyerek yanımızdan ayrıldı. Ben de yerime oturdum. Şu askılık olmasa her şey çok daha iyi olacaktı.

Ege:. Dün eve gidebildin mi? Yani trafik vardır. Geç mi gittin? Saat kaçtı?

Bana sorulan soru ile şaşırmadım değil. Bunu beklemiyordum. Poyraz ise kaşlarını çatmıştı.

Poyraz: Neden seni ilgilendiriyor anlamadım?

Ege Poyraz a döndü.

Ege: Merak ettim. Bizden ayrıldığında saat daha erkendi.

Poyraz a uyarı dolu bakışlarımı gönderdikten sonra Ege ye döndüm.

Ben: Yarım saat falan sürdü zaten eve gitmem. Sonra da otele gittik. Dur sana onu anlatayım. Çok eğlenceliydi. Bir ara bizimkerle de yapal...

Ege: Duymak istemiyorum.

Birden sözümü kesince şaşkınlığım daha fazla arttı. Poyraz bana yaklaştı ve konuştu.

ABİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin