Selin'den.
Gözlerimi açtığımda basım ağrıyordu. Nerede olduğumu kavramaya çalıştım. En son ne oldu?
Galiba hastanedeyim. Üzerime baktım. Normal kıyafetler vardı. Kolumda serum var. Gözlerim kapanıyor. Biraz daha uyusam birşey olmaz herhalde. En azından başımın ağrısı geçer .
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
Bu sefer saçlarımda gezinen el ile gözlerimi açtım. Yine aynı yerdeyim ama kolumda serum yok. Kafamı hafifçe yana çevirdim. Meriç abim yanımdaydı. Yeşillerinin kenarı kıpkırmızı olmuştu. Gözleri doluydu.
Ben: Ne oldu abi?
Aklıma gelen şey ile gözlerimi kocaman açtım. Tabi ya! Poyraz...
Ben: Abi Poyraz a mi birşey oldu?
Abim sustu. Başını eğdi. Hayır ya. Yapma bunu.
Ben: Abi birşey söyle Poyraz a mi birşey oldu?!!
Meriç abim: Sakin ol. Yoğun bakıma aldılar. Uyuyacaklar. Kırk sekiz saat içinde uyanmazsa ...
Ben: Ne uyanmazsa? Abi söyleme. O kadar kötü olmuş olamaz. Yapma bunu. Abi konuşsana.
Meriç abim: Uyanmazsa... Fişini çekecekler. Bir günü doldu bile. Şu an durumu iyi. Ama düştüğünde kafasını sert çarpmış. Uyanırsa Uyandığında tüm vücudunu kullanması düşük bir ihtimal. Sakat kalabilir.
Bunu abim gözünden düşen bir damla yaş ile söyledi. Sadece dinledim. Ağlayamadım. Akmadı göz yaşım. Kalbim acıdı, ama acısını dışarı vuramadım. Kimse duymadı, içimdeki küçük çığlıkları.
Ölmez, değil mi? Yatakta doğruldum bacaklarımı kendime çektim. Abime baktım.
Ben: Onu görebilir miyim?
Meriç abim: Doktor ile konuşup geliyorum.
Kafamı salladım. Abim odadan çıktı.
Poyraz uyuyamaz ki tek başına. Küçüklükten beri ya benimle ya da abilerimden birisi ile uyur hep.
Derin bir iç çektim. Nefes almam zorlaşıyordu. Yataktan kalktım. Pencerenin kenarına geçtim. Dışarıyı izlemeye başladım.
Kapı açıldı.
Meriç abim: Sadece beş dakika görebilirsin.
Kafamı salladım. Odadan dışarı çıktım. Bir hemşire beni bir odaya götürdü ve üzerime mavi önlük, maske gibi şeyler giymeme yardımcı oldu.
Hemşireyi durdurdum.
Ben: Şey... Senden birşey isteyebilir miyim? Orada yatan benim kardeşim. Ona iyi bak olur mu? Gitmesine izin verme.
Kız başını eğdi ve kafasını salladı. Buruk bir tebessüm gönderdi bana. Elimi tuttu.
Hemşire: Merak etme. Kardeşin iyi olacak. Ona iyi bakacağım.
Ben: Teşekkür ederim
Dedim. Derin bir nefes aldım ve içeri girdim. Yatakta kıpırdamadan yatan kardeşime baktım. Oysa ki Poyraz uyurken çok kıpırdardı. Yavaşça yanına gittim. Elini tuttum.
Eli buz gibiydi. Yüzü bembeyazdı. Ağzında küçük hortum gibi birşey vardı. Sürekli bir alet ses çıkarıyordu.
Ben: Poyraz, ben geldim ablacım.
