BÖLÜM 62

3.2K 397 222
                                    




Hoşgeldiniz okurlarım.

Öncelikle uzun bir ara verdik. Bunun için üzgünüm. Her gün programlanmış robot gibi çay, kahve seansindan sonra ancak bugün telefonu elime alabildim.

Kısa bir bölüm oldu ama bence sonu çok güzel. Umarım siz de seversiniz.

İyi okumalar 🦋😘





Gerginim. Aşağıdan bağırış sesleri geliyor. Ayrıca bir şeylerin kırılma sesi de. Ali abim odadan çıkarken burada kalmamı söylemişti. Aşağıya inmek istiyorum ama bir şey olur diye korkuyorum. Pencereden bahçeye baktım. Perdenin kenarından bakıyordum. Üzerimde sadece iç çamaşırım vardı. Korumalar kapının önüne yaklaşmıştı. Araba geldi. İçinden Ayaz abim indi. Eve doğru gelirken korumaya bir şeyler sordu.  Sonra koşarmaya başladı.

Pencerenin önünden ayrıldım. Odanın içinde bir  ileri bir geri gidiyordum. Birden kapı açıldı. Ayaz abim gelmişti. Telaşla yanıma geldi. Üzerime bakmadan üzerindeki ceketi çıkardı ve bana giydirdi. Ceketin içinde kaybolmuştum resmen.

Ayaz abim: İyi misin güzelim?

Dedi kafamı elleri arasına alırken. Kafamı salladım.

Ben: İyiyim abi. Ne oluyor aşağıda?

Yüzüme baktı. Gözlerimin içine bakıyordu güven vermek istermiş gibi .

Ayaz abim: Poyraz kriz geçiriyor. Korkulacak bir şey yok. Birazdan her şey normale dönecek. Gel biz seninle uzanalim.

Kafamı olumsuz anlamda salladım. Uzanmak, isteyeceğim son şeydi.

Ben: Aşağı gidelim.

Gözlerini kapatıp açtı. Ellerini yüzümden çekti.

Ayaz abim: İtiraz istemiyorum Selin. Hadi.

Otoriter sesi itiraz istemediğini destekliyordu. Bana da tıpış tıpış yatağa gitmek kaldı.

Ayaz abim: İstersen ceketi çıkartalım.

Ben: Yok abi kalsın.

Ceketi çıkarırsam çok utanırdım. Hem uyuyamam öyle. Ayaz abim de yanıma geldi. Sırtımızı yatak başlığına yasladık.

Ayaz abim: Hadi uyu. Yarın yoğun bir gün olacak. Hastaneye gideceksin, öğretmenlerin gelecek, belki seninle dışarı çıkarız.

Gülümsedim.

Ben: Tamam o zaman. Uyuyalım ama Poyraz da yanımıza gelsin.

Ayaz abim: Poyraz bu gece gelemez abicim. Hadi yat. Ben yanındayım.

Dedi ve bana sıkıca sarıldı. Gülümsedim ve gözlerimi kapattım.


🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Gözlerimi açtığımda bir yanımda Ayaz abim, diğer yanımda ise Poyraz ı gördüm. Poyraz bana sıkıca sarılmıştı. Ayaz abimin ise arkası bana dönüktü.   Üzerimdeki ceket çıkmıştı  onun yerine Ayaz abimin olduğunu düşündüğüm bir tişört vardı  Elimi Poyraz in saçına götürdüm. Yavaşça saçı ile oynamaya başladım.

Çok şirin uyuyordu. Yanaklarını sıkmak istedim ya. Şunun tipine bak!

Ben: Poyraaaaz

ABİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin