Bu bölümü yazmamda bana yardımcı olan okuyucularima Teşekkür ederim 🦋🦋🦋🦋
Ben ne olduğunu anlamadan saçıma yapıştı ve kendini yere attı. Ben canımın acısından tüm gücümle bağırırken Ege ablasının bırakması için elini saçımdan çekmeye çalışıyordu.
Ece: Kardeşimden uzak dur.
Diyerek fısıldarken
Ece: Aaaa tokan da ne kadar güzelmiş. Bayıldım Selin cim!!
Diyerek bağırmıştı. Ayrıca daha fazla saçlarıma asıldı. Gözlerim yaşarmıştı. Ne zaman geldiğini bilmediğim korumalar sertçe Ece yi yanımdan uzaklaştırdı. Zaten tüm ev halkı başımıza toplanmıştı. Korumanın birisi yanımdayken diğeri ise Ece yi tutuyordu.
Koruma: Selin hanım, iyi misiniz?
Diyerek bana bakıyordu Ben ise saç diplerimin acısından ne diyeceğimi bilemiyordum.
Ege: Ne oluyor ya?! Ece sen ne yapıyorsun?
Ege ye baktım. Ablasına bağırması hoş değildi.
Ece: Birden ayak bileğim döndü. Ben de Selin e tutunmak istedim.
Ege: Daha yeni tokan çok güzel diyordun.
Dedi Ege şaşkınca.
Ece, Bana geleceği anda koruma engel olmuştu. Açıkçası bu korumanın o hiç yüzüme bile bakmayan koruma olduğunu düşünürsek elinden zor kurtuludu.
Yanımdaki koruma Ece yi tutan korumaya hitaben konuştu.
Koruma: Onu dışarı çıkar. Meriç beyi arayacağım.
Hemen araya girdim.
Ben: hayır hayır, kimseyi aramana gerek yok. Yanlış anlaşılma oldu sadece. Siz çıkabilirsiniz.
Hafize hanım: Hay Allah. Ah Ece ah!! Bilirim ben yanlışlıkla olmuşları!
Hikmet Bey: Bu konuyu konuşacağız Ece.
Diyerek uyarı ile konuşmuştu. Efe abi yanıma geldi.
Efe abi: Kusura bakma Selin. Ece niye böyle yaptı bilmiyorum. Çok mahcup olduk.
Herkese bakarak konuştum.
Ben: Olur mu öyle şey? Olabilir kaza bu. Siz de bırakabilirsiniz Ece hanımı. Olay büyümesin.
Koruma Ece nin kolunu bırakırken Ece kolunu sıvazlıyordu. Galiba biraz canını acıtmıştı. Ama Ece de yerinde durmuyordu ki
Ece hızlıca odadan çıktı. Ege de peşinden çıktı. Hikmet bey ve Hafize hanım ise ikisinin peşinden gitti. Efe abi yanıma geldi.
Efe abi: Bilerek yaptı. Selin, kusura bakma.
Gülümsedim ve Efe abinin koluna dokundum
Ben: Sorun değil. Kardeşini kıskandı galiba.
Efe abi korumalara dönerek konuştu bu sefer.
Efe abi: Buyrun, misafirimiz olun.
Ama iki koruma da reddetmişti ve dışarı çıkmışlardı. Efe abi yanıma geldi.
