အခုေတာ့ ထိုက္ထိုက္တစ္ေယာက္ သူတို႔အားလံုးကိုထားၿပီး ေက်ာင္းကေရာ ဒီၿမိဳ႕ကပါ ထြက္သြားခဲ့ၿပီေလ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူပါ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ထိုက္ထိုက္ရဲ႕ အေနာက္ကို တပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္သြားလိုက္ခ်င္ေပမယ့္။
ထိုက္ထိုက္ရဲ႕ ဒီတစ္ခါ ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး နင့္ရဲ႕ ပညာေရးကိုအထိခိုက္ခံရေအာင္ လုပ္ရင္။ ငါနင့္ကို ထပ္ၿပီးေခၚေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္သလို ေျပာသြားတဲ့ စကားေၾကာင့္သာ ေအာင့္အီးသည္းခံေနရတယ္။
ထိုက္ထိုက္အနားမွာ ရွိမေနႏိုင္တဲ့ ဒီအေျခအေနႀကီးကို သူ အရမ္းမုန္းတာပဲ။
ခ်မ္းမ်ိဳးသူတို႔ စာေမးပြဲေျဖျပီးေနာက္ စာေမးပြဲအခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ သူအျပင္သို႔ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အခန္းထဲမွ ႀကိဳထြက္ႏွင့္ေနတဲ့ ထူးလဲ့သစ္နဲ႔ ေသာ္တာမႉးေဝတို႔အား ေတြ႕လိုက္ရတယ္ေလ။
ဟက္...သူတို႔လည္း အလိုတူ အလိုပါေတြပဲ။
"အမခ်မ္း...ခဏေလာက္ အခ်ိန္ေပးပါလား။ ဟိုေလ...ေသာ္တာက အမထိုက္ထိုက္အေၾကာင္းေလး ေမး..."
ခ်မ္းမ်ိဳးသူက ထူးလဲ့သစ္ရဲ႕ စကားကို ဆံုးေအာင္ေတာင္ နားမေထာင္ဘဲ ထြက္သြားလိုက္တယ္။
"မထိုက္! မထိုက္အခု ဘယ္မွာလဲ"
သူရဲ႕ ထြက္သြားေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြက ေသာ္တာမႉးေဝရဲ႕ မထိုက္လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ပဲ ရပ္တန္႔သြားရတယ္။
စြန္႔ပစ္တုန္းက စြန္႔ပစ္ၿပီး။ အခုမွ ငထိုက္အေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားေနတယ္တဲ့ေလ။
"ဟက္...ငထိုက္က မင္းျဖစ္ခိုင္းခ်င္တဲ့အတိုင္း ထြက္သြားခဲ့ၿပီေလ။ ေက်နပ္သြားၿပီမလား ေသာ္တာမႉးေဝရဲ႕"
''ထြက္သြားၿပီ? ဘယ္ကိုလဲ''
အံ့ဩမႈေတြျဖစ္သြားတဲ့ ေသာ္တာရဲ႕ ပံုစံကို ၾကည့္ုၿပီး ခ်မ္းမ်ိဳးသူတို႔ မေက်မခ်မ္းထပ္ဆိုလိုက္ျပန္တယ္။
"ဘာေတြ အံ့ဩေနတာလဲ ေသာ္တာမႉးေဝရယ္။ မင္းပဲ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ ဆိုၿပီး။ တကယ္တမ္း လိုအပ္လာခ်ိန္ၾက ငထိုက္ကို စြန္႔ပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ မင္အရင္ဆံုး ေတြးႏိုင္ခဲ့တာမလား။
မင္း...မင္း မလို႔လုပ္ရက္တယ္ကြာ။ ငထိုက္ဖက္က အားကိုးတႀကီး ဆဲြကိုင္ေပးဖို႔ ကမ္းေပးတဲ့လက္ကို မညႇာမတာျဖတ္ရုိက္ၿပီး။
ဟား....မင္းေၾကာင့္ ငထိုက္ဘယ္လိုမ်ိဳး မိုက္မဲ့တဲ့ လုပ္ရက္ထိ လုပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့လဲဆိုတာ မင္းသိလား !!! မသိဘူးမလား။ ဟက္...မင္းက ေတာ္ေတာ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္တဲ့ မိန္းမပဲ ေသာ္တာမႉးေဝရဲ႕...။ အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ မိန္းမပဲ"
YOU ARE READING
ME AFTER YOU
Romance❤ မင္းနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ ခ်စ္ျခင္းအစစ္အမွန္ကို ခံစားခဲ့ရတယ္... ကိုယ္တို႔ေတြ အတိတ္မွာ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ နာက်င္ေၾကကြဲခဲ့ရပါေစ... တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မခ်စ္မိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဆိုတာေတာ့ မရွိခဲ့ၾကပါဘူးေလ... ❤ မင်းနဲ့တွေ့ပြ...
