İKİ KIZ BİR ERKEK

İKİ KIZ BİR ERKEK Bölüm 4

4

Köpek düşmanlığı kessin diye ona seslendim. Susup gözlerini bana dikti, tetikte. Beni göz hapsine almıştı. "Dostum ben, sakin ol oğlum" dedim, aniden atak yaptı havlayarak, zincir gerildi ve korkuyla geri sıçradım, ödüm patlamıştı. Zinciri kırarsa işim bitikti. Bastım. Evden kavga sesleri geliyordu. Korkarak ve çekinerek Seher'e seslendim. Mutfak penceresine çıkıp bana baktı. Güldü: "Yolunu mu şaşırdın? Senin ne işin var burada?

"Umarım yanlış zamanda gelmemişimdir, ne bileyim geleyim dedim."

Annesi Ayşe teyze göründü perdeyi aralayıp. Gülümsedi.

Seher kapıya geldi, el skıştık, beni yanaklarımdan öptü, bahçedeki masaya geçtik.

"Sen şöyle otur" dedi. "Aç mısın?"

"Evet."

"İyi zamanlama!"

Yemek tabaklarını taşımaya başladı masaya. Ayşe teyze geldi, sohbet yemek yerken başladı. Seher eski günlerden söz ediyordu annesine. Hoş, annesinin bildiği şeylerdi bunlar. Lisede okurken defalarca bize öyle yemeğine gelmişti. Birçok kez annesi de bize gelmiş, birkaç kez de akşam misafirliğine gelmişti. İlk zamanlar tavuk gibiydi arkadaşlık konusunda, tavuk gibi utangaç ve korkaktı. Ön dişlerinden teki kırıktı yarısından. Çok zayıftı, boyu 1:70. Zayıf olması onu daha uzun gösteriyordu. Bacakları çok inceydi. Flamingo'ya benzerdi. Yüzü ay gibi parlaktı, kara gözleri ışıldayarak bakardı. Kara saçlarını sonradan küt kestirmesi ona ayrı bir ışıltı ve cazibe katmıştı. Zengin ve sosyetik kızlar gibi görünüyordu. Ön dişlerinden biri yarısından kırık olduğu için bağrı açık kahkahalar atmazdı. Yumuşak ve içine çeken bir havası, iyi şeylerle dolu sakin bir karakteri vardı. Ben bunu başta kedi gibi tek başına banka oturup yarım tostunu yerken görürdüm öğleyin. Garibanlar gibi mahzun bakışları vardı. Hep yalnız görürdüm onu. Oysa kızlar okulda ya da mahaledede olsun birbirini tutar, yalnız bırakmazdı ve büyük bir dayanışma içindeydiler. Peki o neden yalnızdı?