İKİ KIZ BİR ERKEK

Adsız Bölüm 23

23

Sabah horoz sesiyle uyandım. Pencereden baktım. Güneşli ve hayat dolu bir zamandı. Bahçede, çevrede tavuklar gezip yiyecek arıyordu. Tuvalete gittim. Öğle olmuştu. Ayşe teyze hariç kimse ortalıkta görünmüyordu. Ama bir yerde oyun oynayan Mahmut'un sesi geliyordu. Şarkı söylüyordu.

Ayşe teyze bana annem gibi yakınlık edip çay ısıtıp kahvaltı hazırladı.

"Gece rahat ettim mi?"

"Evet. Çok teşekkür ederim."

"Evini özledin mi?"

"Özledim desem yalan olur. Burası çok farklı. Hayatı seyredebildiğim en güzel yer. Saf, temiz, derin

Kafa dinlendirici. Kendimi saf biçimde hissettim."

Güldü. "İyi tarafı bunlar olabilir. İnsanın evi gibisi yoktur. Rahat ol. Sen bizdensin artık. Seni mutlu edebiliyorsak ne güzel! Eeee, yalnız çok az yedin. Kibar olmana gerek yok. Giriş aslanım!"

"Doydum."

"İyi yemelisin. Ye bakim. Devam et bakim. Kuş kadar yemekle olmaz ki. Kafayı kırmayayım!"

"Peki. Bir çay daha alabilir miyim?"

"Tabi... Bizim köpeği Kenan bulup getirdi. Düşmüş mü ne yapmış? Arka ayaklarından biri kırık mı nedir. Ali onu veterinere götürdü sabah."

Seher geldi iş üstüyle. Pislik içinde.

"Yok arkadaş, canım çıktı, daha hiç uğraşamam bu işle" dedi, çeşmede elini yüzünü yıkayıp içeri geçti banyo yapmaya.

Kenan geldi bu sırada. Onun da üstü başı pisti. Bana iş üstü olarak kullanmam için eski giysiler getirdi.

"Ne iş yapacağız dostum?"

"Güldü: "Tam senlik. Kolay iş. Kısa bir şey."

İş üstünü giydim ve komşu evin yolunu tuttuk.