İKİ KIZ BİR ERKEK

Adsız Bölüm 12

12

"Bak istersen yarın bize gel, bizim arada yapabileceğimiz bir iş bakarız."

"İyi olur."

Hava kararmaya başlmamıştı. Toparlanmaya başlamıştık. Köpek çevrede dolaşıyordu. Aniden havlayarak bir tarafa doğru koşup gözden kayboldu. Çok uzaktan havladığını duyduk. Hemen sonra bir ciyaklama sesiyle birlikte ses mes duyulmaz oldu, ses bıçakla kesilmiş gibi sona ermişti. Köpek neden ciyaklamıştı. Başına kötü bir şey gelip gelmediğini konuşuyorduk. Senaryo üretiyorduk. Köpek gelir diye bekliyorduk sıkıntıyla. Seher, köpek gelmeden gitmek istemiyordu, başına kötü bir şey gelmiş olabilirdi. Koyu bir sohbete dalmıştı ki; bir uluma sesi geldi o taraftan.

"Bu da nedir?" dedim.

"Kurt dedi Seher.

"Köpekler kurdun kokusunu çok uzaktan bile alır. Kurdun peşine gitmiş olmalı."

"Buralarda kurt olur mu ki?"

"Bazı kışlar aç kaldıklarında dağdan indiklerini babam anlatmıştı ben ilkokula giderken."

"Ama şimdi yiyecek sıkıntıları yoktur sanırım. Ne oldu dersin?"

"Bilmem. Bekleyelim. Az sonra gelir."

Uzun bir süre daha bekledik ama Paşa ortalarda görünmedi.

"Kurtlar kangalı yere sermiş olmasın?"

"İmkanı yok. Kangal ağırsiklettir, kolaylıkla kurdun işini bitirir.

"Kurtlar sürü halinde saldırırsa?"

"Bizim köpek cesurdur, ölümüne savaşır."

Ateşin başında birbrimize iyice sokulmuştuk. Bu sırada bir ciyaklama sesi daha geldi. Beni bir korku ürpertisi sardı ve kalbimi salladı. Seher'e baktım. Mammut korkuyla ablasının bir koluna sarılmıştı can simidine sarılır gibi.

"Onun sesi değildi."

"Tamam da; eve nasıl döneceğiz?"

"Bekleyelim."

Hava kararmıştı ve gökyüzünde yıldızlar belirmişti. Seher ateşe odun attı. O da korkuyordu ama belli etmemeye çalışıyor, içinden geçenleri söylemiyordu sezdiğim kadarıyla.

"Sizinkiler merak içindedir."

Güldü: "Bu gece farklı olur. Burada kalabiliriz gerekirse. Abim ya da babam eve gelince gelip bulur bizi. Bekleyelim."