Dźwięk Dzwoneczka || Naruto

Rozdział 28

Pojedynek Sasuke i Gaary dla Shiro był niezwykle interesujący. Z zapartym tchem patrzyła jak bardzo Sasuke poprawił się w tak krótkim czasie i naprawdę udało mu się przypiąć Gaarę do ściany. Jednak im dalej szła walka tym bardziej Shiro zauważyła, że dzieje się coś dziwnego. Wszyscy shinobi piasku wydawali się być czymś poddenerwowani. W szczególności rodzeństwo czerwonowłosego.

A potem Sasuke zranił Gaarę do krwi i wszystko działo się bardzo szybko. Chłopak zaczął się transformować, a potem ludzie wokół zaczęli zasypiać. 

- Shiro-chan wszystko w porządku?- do białowłosej podbiegła Sakura i ze zmartwieniem sprawdziła, czy z nią  wszystko w porządku.

- Tak, czy to genjutsu?- Shiro wskazała na śpiących shinobi i cywilów. 

- Tak, ale nie wiem co się dzieje.- przyznała różowowłosa.

- Wszystko z wami w porządku?- nagle koło nich pojawił się Kakashi, który szybko sprawdził, czy nic im nie jest.

Shiro miała lekkie deja vu...

- Dźwięk i Piasek rozpoczęli inwazję na Konohę pod przywództwem Orochimaru. To genjutsu, które rzucili nie jest zbyt silne, ale łatwo w nie wpaść. Sakura obudzisz Naruto?- dziewczyna kiwnęła głową i ruszyła w kierunku członka swojej drużyny.

Kakashi wykonał technikę przywołania, a po chwili pojawił się Pakkun, który trochę narzekał. 

- Sasuke pobiegł za Gaarą, ale wątpię, żeby sobie sam z nim poradził. Musicie zapewnić mu wsparcie.- drużyna siódma kiwnęła głową.

Naruto i Sakura szybko pognali w kierunku w którym udał się Sasuke.

- Shiro staraj się nie angażować w walkę.- dziewczyna popatrzyła na niego niezrozumiale.

- Co masz na myśli Onii-sama? Też jestem shinobi! Muszę bronić swojej wioski.- powiedziała stanowczo.

- Nie mówię, że nie, ale martwię się, że twoja choroba da o sobie znać. Nie chcę, żebyś została ranna.- Kakashi pogładził jej włosy.

- Mimo wszystko i tak pójdę.- Hatake westchnął i kiwnął głową.

- Uważaj na siebie.- Shiro kiwnęła głową.

- Będę!- nagryzła swój kciuk i przyłożyła dłoń do ziemi.- Kuchiyose no Jutsu!- powiedziała, a natychmiast w kłębie dymu pojawił się biały tygrys.- Eto Hikari potrzebuję, żebyś zabrała mnie do miejsca gdzie udał się Sasuke, Naruto i Sakura.

- Jak sobie życzysz Shiro-sama!- dziewczyna usiadła na jej grzbiecie, a wtedy Hikari bardzo szybko zaczęła biec w kierunku, gdzie czuła zapach wspomnianych wcześniej dzieci.- Czuję z tamtego miejsca silne nagromadzenie chakry ogoniastej bestii.

Shiro skupiła się na energii nagromadzonej w powietrzu. Miała wrażenie, że przez chwilę jest na pustyni. Chakra ta była bardzo podobna do tej, którą emanował Naruto podczas swojej walki, ale równocześnie była zupełnie inna. Ta przypominała bardziej Shiro o wielkiej pustyni sięgającej za horyzont, gdzie po niej biega niesforny tanuki.

- Musimy się pośpieszyć.- jak na zawołanie Hikari jeszcze bardziej przyśpieszyła.- Sasuke!

Shiro zeskoczyła z tygrysa i podbiegła do Uchihy, który zwijał się z bólu na gałęzi drzewa. Sakura była nieprzytomna przypięta ręką z piasku do drzewa.

- Hikari proszę uwolnij Sakurę.- powiedziała i sprawdziła czoło Sasuke, które było gorące.- Sasuke jak się czujesz? Mogę kazać Hikari zabrać cię do wioski.

- Nie ma takiej potrzeby.- powiedział tylko i oparł się na niej, a Shiro w pocieszający sposób go objęła.

- Czy Naruto walczy?- spytała i popatrzyła w kierunku, gdzie czuła tą ogromną chakrę.

- Tak...- Sasuke mruknął tylko, ale nadal nie zamierzam opuszczać ciepłych ramion dziewczyny.

Nagle Shiro zobaczyła olbrzymiego tanuki z piasku, a na przeciwko niego była wielka ropucha. Walczyli zaciekle, a białowłosa z zachwytem wpatrywała się w członka swojej drużyny.

- Naruto jest niesamowity.- szepnęła.

Witam

Ja wiem, że rozdział powinien być dawno temu, ale jakoś tak nie mogłam się zebrać. Cóż egzamin powoli dobiega końca i będziemy kończyć pierwszą część Naruto. Jednak to nie koniec, bo jest jeszcze dużo do napisania. 

Do zobaczyska w kolejnym rozdziale!

Makoto~