Dźwięk Dzwoneczka || Naruto

Rozdział 1

Białowłosa podniosła swoje powieki, a do jej oczu od razu dostało się bardzo dużo światło. Lekko je zmrużyła, a po chwili podniosła się do siadu na swoim szpitalnym łóżku. Zaczęła powoli rozglądać się po swojej sali, a swój wzrok zatrzymała na szarowłosym mężczyźnie, który intensywnie się w nią wpatrywał.

Dziewczyna speszona szybko zakryła się białą narzutą, a wtedy po sali rozległ się przyjemny dla ucha dźwięk dzwoneczków, które białowłosa miała przyczepione do bransoletki na ręce. 

- Spokojnie nie chcę cię skrzywdzić.- powiedział Kakashi i odłożył swoja książkę, na półkę nocną, koło łóżka dziewczyny.- Jak ci na imię?- spytał, a dziewczyna zamrugała swoimi oczami.

Po chwili zdała sobie sprawę, że kompletnie nic nie pamięta. Przyłożyła swoją rękę do głowy, a jej źrenice się pomniejszyły. Była kompletnie zdezorientowana.

- Źle się czujesz?- spojrzał na nią zmartwiony. 

Ona w odpowiedzi energicznie pokiwała głową na nie. W tym momencie drzwi do sali dziewczyny otworzyły się, a do środka wszedł Trzeci Hokage Wioski Ukrytej w Liściach Sarutobi Hiruzen. 

- Hokage-sama!- powiedział Hatake i odwrócił swoją osobę, w kierunku przywódcy wioski.- Dziewczyna obudziła się przed chwilą. 

- Powiedziała coś?- starzec zmierzył niewielką dziewczynę, która zakrywała połowę twarzy prześcieradłem. 

- Cóż na razie milczy.- przyznał shinobi i ponownie spojrzał na dziewczynę.

- Dziewczynko zdradzisz nam swoje imię?- Hiruzen spojrzał miło na białowłosą, a wtedy i również ona śmielej na niego spojrzała.

- Ja... nie pamiętam.- jej głos był bardzo cichy. Jednak nawet jeśli powiedziała to tak cicho, to mężczyźni usłyszeli ją. 

- Nie pamiętasz?- powtórzył Kakashi, a dziewczyna kiwnęła głową.

- To jedyna rzecz jaka ci umyka, czy w twojej głowie jest kompletna pusta?- spytał starzec, a fioletowo oka zacisnęła swoje pięści.- Po twojej reakcji sądzę, że imię to nie jedyne czego nie pamiętasz. W takim wypadku nic na to nie poradzimy. Po twoim wyglądzie sądzę, że jesteś jeszcze młoda, wiec potrzebujesz opieki.- mężczyzna spojrzał na młodszego shinobi.- Kakashi zajmiesz się nią?- spytał, a szaro włosy popatrzył na niego zaskoczony.

- Ja mam to zrobić?

- Ty ją znalazłeś w lesie, a po za tym przyda się ktoś, kto o ciebie zadba. Po za tym zajmij się jej treningiem na shinobi i zróbmy z niej twoją młodszą siostrę.- Hokage klasnął w ręce zadowolony ze swojego pomysłu.

- Dlaczego?

- Tak ludzie łatwiej ją zaakceptują. Teraz jednak wybaczcie, ale muszę już iść.- staruszek kiwnął głową na pożegnanie i opuścił salę szpitalną.

- Nazywam się Hatake Kakashi.- powiedział szaro włosy i wyciągnął rękę w kierunku dziewczyny.

Biało włosa uścisnęła ją niepewnie. Shinobi widział, że jest przestraszona i zdezorientowana.

- Trzeba ci nadać jakieś imię. Tak lepiej będzie się do ciebie zwracać.- mruknął i spojrzał na dziewczynę. Pierwsze co rzuciło mu się w oczy to jej bujne długie białe włosy, które pod wpływem słońca zdawały się emanować blaskiem.- Co powiesz na Shiro? Hatake Shiro.- powiedział i czekał na jej reakcje.

- Hatake Shiro?- powtórzyła po nim i uśmiechnęła się miło.

Poczuła przyjemne ciepło w okolicach serca. Na jej twarzy pojawił się niewielki uśmiech, a w fioletowych oczach pojawiły się iskierki szczęścia.

- Skoro ci się podoba, to się zbieraj. Mam ci wiele rzeczy do wytłumaczenia.- upieczony brat podrapał się z tyłu głowy.

- Hai Kakashi-san.- Shiro zrzuciła z siebie pościel i zsunęła nogi z łóżka.

- Nie mów do mnie tak oficjalnie. Skoro mamy udawać rodzeństwa, to takie zachowanie jest dziwne. Mów do mnie bracie, czy po imieniu.

- Zrozumiałam Onii-sama!- młodsza Hatake uśmiechnęła się w kierunku zamaskowanego mężczyzny.

W taki sposób zaczęła się ta zaczarowana historia dziewczyny, której zawsze towarzyszył dźwięk dzwoneczków.

Witajcie

Postanowiłam zrobić mały test swoich umiejętności i napisać FF z perspektywy osoby trzeciej. Gdzieś mogę brzmieć niejaśnie, ale niewiele jest opowiadań, które pisze z tej perspektywy, ale akurat do tego pomysłu, to idealnie mi pasowało.

Pozdrawiam Makoto