"ကိုနောင် ..."
ကားမှန်လေးချကာ လက်ပြနေပါသော ကိုး၊ နေရောင် လင်းလင်းအောက်မှာ စိန်ပွင့်လေး တလက်လက်ထအောင်ရယ်နေလေတယ်။
"အနောင် တစ်ယောက် ဒီနေ့ ဧည့်တွေ့သိပ်ပေါနေပါရောလား"
မနက်ကလဲ ကျောင်းထဲမ၀င်ခင် ၊ အခုလဲ ကျောင်းပြင်တောင်မထွက်ရသေး ။ အသေးလေး ဒီအထိရောက်လာတယ်ဆိုတာ ၊ အရေးကြီးနေလို့နေမယ်။
အနောင် စိတ်ပြောရော ၊ ပါးစပ်ပြောပါ စုံအောင်ရေရွတ်လို့ ကိုးရှိရာသို့ သွက်သွက်သွားလိုက်သည်။
"ကားပေါ်တက်လေ ကိုနောင် ဆိုင်ကိုအတူသွားမယ်"
"အင်း"
ကားပေါ်ရောက်တော့ ပြောစရာရှိမပြောဘဲ လှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်နေပါသော အသေးလေးကို အနောင် အရိပ်အကဲကြည့်ရပြန်သည်။
"ဘာပြောမလို့လဲ ကားသမားရှိလို့
မပြောသေးတာလား"
အနောင်တိုးတိုးကပ်မေးတော့ ကိုးက ခေါင်းလေးခါပြသည်။
" ကိုး လာနှုတ်ဆက်တာ ကိုနောင် "
"ဘယ်လို"
"ကိုး... ကိုးအဖေဆီပြန်ရတော့မယ်"
"အပြီးလား..."
"ဟုတ် အပြီးလိုမျိုးပဲပေါ့ "
"ကိုး အဖေက ဘယ်နိုင်ငံ ကလဲ"
"Uk လေ"
"သြော် Ukဆိုတော့ အခု ကိုးတက်နေတဲ့ Uni နဲ့ အချိတ်အဆက်ရှိမှာပေါ့ စာမေးပွဲကအဲ့ရောက်မှဖြေမှာလား"
"ဟုတ်တယ် ကိုနောင်"
"ဘယ်နေ့လဲ"
"မနက်ဖြန်ပဲ"
"ရင်ဖွင့်စရာမရှိဘူးလား"
ကိုးတစ်ယောက်အနောင့်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်တယ် ။ ကားထဲမှာလည်း စကားသံတွေ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လို့။
ကားလေးကတော့ ကော်ဖီဆိုင်လေးဆီသို့ တရွေ့ရွေ့သွား နေသည်။
***
"အယ် နှစ်ယောက်က အတူလာတာလား"
"ကိုးနဲ့ လမ်းမှာတွေ့လို့လေ"
YOU ARE READING
ဆောင်းစက်ရိပ်ခို (completed)(U+Z)
RomantikOWN CREATING BY OWN IDEAS INCLUDES OWN CHARACTERS...
