Never Promise Again

Chapter 1

Naya's Point of View

"Naya, your Kuya Nasiv is waiting for you!"

Sigaw sa'kin ni Mama sa kwarto. Teka lang nag-susuklay pa ako, e. Kakatapos ko lang din kasing maligo at mag-bihis. Mag-hintay naman si Kuya.

"Bilisan mo na raw!" Ano ba 'yan! I scoffed and immediately left my room while the comb is hanging to my hair. I have no choice. I went directly to the kitchen and grabbed a sandwich.

"See you later, Ma." Paalam ko then kissed her cheek.

"Ingat kayo ng Kuya mo, ah!" Tumakbo na 'ko palabas ng bahay at mabilis na pumasok sa front passenger seat ng kotse.

"What happened to your hair?" Umangat ang kaniyang kilay bago sinumulan paandarin ang kotse niya.

Nilagay ko muna yung sandwich sa dashboard at tumingin sa side mirror at nag-simulang suklayin muli ang buhok ko.

"Ganun ba talaga kalakas ang hangin sa labas?" Another question followed up from him as he laughed.

I glared at him. "Hindi naman mahangin. At hindi ko rin naman kasalanan na nag-kaganito 'yung buhok ko dahil 'yung isa d'yan ay nag-mamadali." I emphasized the word 'd'yan' para mas madama niya.

"At hindi ko rin kasalanan na 'yung isa d'yan ay tanghali na kung magising dahil mas piniling mag puyat kakanuod ng netflix." Sagot niya at agad akong umiwas ng tingin at pinagpatuloy ko na lamang ang pag-aayos sa buhok ko.

"Guilty much?" I just rolled my eyes, but yes, I am guilty. Kasi naman, e, 2:00 P.M na 'ko natulog dahil tinapos ko pa yung season 3 ng Grey's Anatomy. Nag-simula na rin siyang mag-drive.

I heard him chuckling. "Shut up." Tanging na-sabi ko. Nang matapos akong mag-suklay sa'king buhok ay nilagay ko ang suklay sa bag ko bago kumain ng sandwich.

After 10 minutes we arrived at our school. Allendale University. It sounds simple and cute. Ni-park na ni Kuya 'yung kotse sa tapat ng school. Tinignan ko muna ulit 'yung sarili ko salamin bago lumabas. Thankfully, we're not late, my brother drove too fast.

"I will just text you kung sabay tayong uuwi. Baka kasi may practice kami, e." Saad niya bago ni-lock ang kaniyang kotse.

"Baka hindi na rin. May duty ako ngayon sa infirmary, e, basta text na lang din kita. See you later. Thanks for the ride. Una na ako." Sunod-sunod kong sabi. I waved my hand then he just nodded.

Nang makarating ako sa room ay agad akong umayos ng upo. "Good morning, Naya!" My friend, Ava greeted.

"Good morning." I greeted back. Pinagmasdan niya ang mukha ko kasabay ng pag-kunot ng kaniyang nuo.

"Anong nangyari sa'yo?" She asked, still looking at my face.

Binagsak ko naman ang mukha ko sa'king desk. "I slept late." Sagot ko na parang kulang na kulang talaga ako sa tulog.

I'm a nursing student and I know the importance of having an eight hours of sleep and yet it didn't matter to me. I just can't help it.

"Bawas-bawasan mo ang pag-pupuyat mo, ah. Pati Kuya mo nadadamay, e." Saad niya.

Bakit parang ang laki ng kasalanan ko? Napa-tingin ako sa kaniya at ngumiti lang siya sa'kin. Nanliit ang mga mata ko sa kaniya pero agad din naman akong umayos ng upo ng dumating na ang professor namin for our first subject.

Tuloy-tuloy at mabilis na natapos ang mga klase hanggang sa dumating na ang lunch break. With Ava, we went to cafeteria at duon namin nakita si Kayla, our friend from education department. Sabay-sabay na kaming um-order ng chicken spaghetti.