Tears by the Moonlight (AS#1) [completed]

3

Lalabas na sana ako nang may humarang at pumasok. "Your cute little head forgot something huh?"

"Stop following me! You creep!" I spat at him quietly coz' I don't want to make a scene.

Bahagya ko pa siyang tinulak pero wala lang 'yon sa kaniya.

"I said chill. I'm not following you. You forgot your order" he chuckled and handed me my order. Hinablot ko sa kaniya 'yon at nilagay sa gilid ko at humalukipkip.

Irita ko siyang nilingon nang umupo siya sa tabi ko.

"Ba't ka nandito?"

His legs were open wide. Nakasaklop ang mga kamay niya at nakapatong sa tuhod. He's also wearing a watch. Rolex, huh.

I can't help but to study his arms. His veiny arms that complement his huge body. I look like a lost kitten beside him.

Napatingin ako sa kaniya nang tumikhim ito. He's already wearing his evil smirk.

Umirap ako dahil ang yabang niya tignan.

"Funny how you always accuse me of checking you out when there's you, already feasting on me in your pretty little head," he said manly and chuckled.

Ang kapal ng mukha! Hindi naman gwapo!

"Ang kapal ng—" naputol ang sasabihin ko nang biglang umandar ang sasakyan at nagulat sa ingay noon. 

Nagkatinginan kami. He looks amused yet there's a hint of worry. I pursed my lips and let my brows furrowed as I took off my eyes from him. I can literally smell his expensive perfume and it's very addicting.

Wala akong pakialam! Feeling close!

He fixed his hair and leaned back on his seat. I can feel his eyes burning holes in me.

I can also feel my face burning kaya tumikhim lamang ako at nilayo ang sarili. I composed myself and fixed my shirt. Iniwas ko ang tingin ko at tumanaw na lang sa dinadaanan.

Unti-unti na akong kumalma. Pinakaayaw ko sa lahat ay 'yung feeling close tulad ng tukmol na ito. Akala mo kung sino kung makadikit-dikit. Oh well, he might kidnap me!

Hindi naman siguro at estudyante rin siya tulad ko dahil naka uniform siya.

Napairap ako sa kawalan. Tumigil ang sasakyan. Baka bumaba ang isang nakasakay sa likod.

"Sa pang-apat na kanto po" sabi ko at umandar ulit ang sasakyan. Hindi ko na pinansin ang kasama ko sa sasakyan at umusog na lang para makalayo. Hindi na ako sanay maging malapit sa lalaki.

Nang matanaw ko ang gate sa apartment na inuupahan ko ay kinuha ko ang wallet ko at kumuha ng pangbayad. Pagkatapat doon ay lalabas na sana ako nang lumabas itong tukmol.

Lumabas na lang din ako at inabot ang bayad. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"Ano?" Mataray kong sabi. He chuckled and shook his head. Iniwan ko ito at binuksan ang gate.

Pagkapasok ay nilingon ko ulit ito. He's still standing there. What the fuck does he want?

Napairap ulit ako sa kawalan at hindi na ito pinansin. Ipinatong ko ang gamit ko sa mesa sa labas at kumatok sa katabing bahay. Agad naman itong bumukas at bumungad sa'kin si Aling Linda.

"Nandyan ka na pala" anito. Nagmano ako at tumalungko nang tumalon si Dos sa akin. Tumahol tahol ito na para bang tuwang-tuwa.

My only happiness.

"Miss me bud?" Tumahol ito na ikinangisi ko.

"Takoyaki po, Nay Linda" inabot ko sa kaniya ang isang order ng takoyaki. Tinanggap niya naman nito.