ទឹកភ្នែកកាន់តែស្រក់ចេញពីប្រឡង់ភ្នែក បេះដូងប្រេះស្រាំប្រៀបគេយកកាំបិតមកឆ្គឹះឆ្គៀល នាងមិនបានធ្វើអ្វីតាមគេបញ្ជាក្រៅពីឈរធ្មឹងមួយកន្លែងដូចមនុស្សយន្ត
"ឬនាងចង់ឲ្យខ្ញុំខលទៅប្រាប់អ្នកខាងក្រោមឲ្យបញ្ឈប់ការវះកាត់ត្រឹមនេះ?" ថេយ៉ុងដាក់កែវវ៉ាញលើតុហើយតម្រេតខ្លួនដេកលើសាឡុងរង់ចាំជូលីយ៉ាទៅបម្រើគេ
"អ្ហឹកៗ" ជូលីយ៉ារូតរ៉ូបហើយដោះចេញពីលើខ្លួនដើរតម្រង់ទៅរកអ្នកនៅលើសាឡុងទាំងទឹកភ្នែកហូររហាមដែលបណ្ដាលអ្នកដេកចាំនោះទើសចិត្តយ៉ាងខ្លាំង
"ហេតុអីមិនដោះឲ្យអស់?" ថេយ៉ុងធ្វើមុខក្រញ៉ូវមិនរាប់ញាតិដាក់ជូលីយ៉ារួចចាប់នាងផ្ដួលឲ្យនៅពីក្រោមគេ សម្លឹងមុខនាងយ៉ាងសោះកក្រោះគ្មានអារម្មណ៍
"ដោះអាវក្នុងនាងចេញ" ថេយ៉ុងបញ្ជានាងដោយប្រើសម្ដីរាបស្មើ មិនយូរប៉ុន្មានដើមទ្រូងមូលក្រឡំក៏លេចឡើងចំពោះមុខគេតែគេពុំបានបង្ហាញអារម្មណ៍រំជើបរំជួលអ្វីទាំងអស់ ថែមទាំងមិនខ្ចីដោះខោអាវរបស់គេចទៀតផង
"អ្ហា..." ជូលីយ៉ាស្រែកដោយការស្រៀបស្រាលពេលត្រូវថេយ៉ុងប្រើបាតដៃចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងម្ខាងរបស់នាង ឯចុងទ្រូងម្ខាងទៀតត្រូវបានបំបិទដោយបបូរមាត់មានមន្តស្នេហ៍របស់គេ ទាំងខាំ ទាំងច្របាច់សឹងតែធ្វើឲ្យជូលីយ៉ាដាច់ខ្យល់ស្លាប់។ ថេយ៉ុងបន្សល់ស្នាមជាំពេញដើមទ្រូងរបស់ជូលីយ៉ារួចងើបមុខសម្រាតខោរបស់គេចុះត្រឹមជង្គង់បង្ហាញភាពមហិមា ព្រមទាំងមិនភ្លេចចាប់ទាញខោក្នុងរបស់ជូលីយ៉ាគ្រវាត់ចោល
"អាយយយយយយ...." ជូលីយ៉ាស្រែកសឹងដាច់បំពង់កពេលត្រូវថេយ៉ុងដាក់ភាពរឹងមាំចូលក្នុងខ្លួនរបស់នាងទាំងកម្រោលគ្មានភាពថ្នាក់ថ្នមអ្វី គេមិនបានផ្ដល់ក្ដីសុខឲ្យនាងសូម្បីបន្តិច
"អ្ហឹក ដកវាចេញទៅ ខ្ញុំឈឺ អ្ហឹកៗៗ សូម...អ...ង្វ អាស....អឹស ដក..ចេញ អាស...." ជូលីយ៉ានិយាយមិនចំភាសា ថ្ងូរចេញទាំងការឈឺចាប់ ព្រោះគេគិតតែបោលសម្រុកយក មិនខ្វល់ពីនាងដែលសឹងតែស្លាប់ក្រោមទ្រូងគេ គេប្រមូលយកក្ដីសុខតែម្នាក់ឯង
"អ្ហឹម" បន្ទាប់ពីចំណាយពេលអស់មួយសន្ទុះគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានប្រគល់ក្នុងខ្លួនរបស់នាងអស់បន្សល់ត្រឹមភាពឈឺចាប់ក្នុងខ្លួន។ ថេយ៉ុងដកភាពរឹងមាំចេញពីក្នុងខ្លួនរបស់នាងរួចងើបអង្គុយហើយទាញយកក្រដាសជូតមាត់ពីរបីសន្លឹកមកជូតសម្អាតភាពកខ្វក់ចេញដោយមិនភ្លេចងើបលើកខោរហើយយកថ្នាំមួយកញ្ចក់គប់ទៅលើខ្លួនរបស់ជូលីយ៉ា
"ផឹកថ្នាំនេះផង ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ឲ្យកូនរបស់ខ្ញុំទៅនៅក្នុងស្រីលក់ខ្លួនដូចជានាង" ថេយ៉ុងប្រើពាក្យសម្ដីគ្រោតគ្រាតប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវអារម្មណ៍អ្នកនៅលើសាឡុងសឹងក្អួតឈាមចេញមក
"ប្រញាប់ងើបចេញពីបន្ទប់ខ្ញុំហើយកុំភ្លេចយកកម្រាលសាឡុងទៅប្ដូរចេញ" ថេយ៉ុងទាញជូលីយ៉ាមួយទំហឹងដួលព្រូសទៅលើឥដ្ឋរហូតដល់គ្រលិតក្បាលជង្គង់ចេញឈាមរឹមៗ តែនាងប្រញាប់ទប់ខ្លួនងើបយករ៉ូបនិងអាវក្នុងនាងមកពាក់ដោយមិនភ្លេចយកខោក្នុងដែលត្រូវដាច់រហែកទៅចោលមុននឹងគេដេញនាងចេញខ្លាំងជាងនេះ
"ទៅអង្គុយចាំខ្ញុំមុខមន្ទីរពេទ្យ" និយាយចប់ថេយ៉ុងដើរចូលផ្ទះបាយយកទឹកផឹកចំណែកជូលីយ៉ាដើរចេញពីបន្ទប់គេយ៉ាងវេទនាបំផុត
___________________
ទ្រាំទៅកូន ទើបតែចាប់ផ្ដើមទេ
រ៉ូសស្ស៊ី
YOU ARE READING
ស្វាមីផ្ដាច់ការ (ចប់)
Romantizmដោយសារតែគំនិតឆ្កួតឡប់របស់គេ ស្ទើរតែធ្វើឲ្យបាត់បង់មនុស្សស្រីជាទីស្រលាញ់ "បងសុំទោស ជូ" ថេយ៉ុងមហាសេដ្ឋីវាល់លានបន្ទន់ជង្គង់ផ្ទាល់នឹងឥដ្ឋពីមុខស្រ្តីម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថាអតីតកូនបំណុល ជាមនុស្សស្រីដែលថេយ៉ុងបានបំផ្លាញគ្រប់យ៉ាងដែលជារបស់នាង ប្រើប្រាស់នាងប្រៀបដូច...
