Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 27: I Think I Like Him
Rosea's Point of View
-Flashback-
Hindi ko alam pero may kung anong magnet na gustong tumitig sa kanya, sa kanyang mga mata.
Habang nakapako ang mga mata ko sa kanya ay may weird akong nararamdaman pero hindi ko alam kung bakit o kung saan ito nanggaling. Galing sa puso ko ang kakaiba kong nararamdaman. Bigla na lang kasing tumibok ang puso ko ng mabilis.
Mayamaya lang ay nagsalita siya na nakapagpapukaw sa akin at umiwas sa kanya ng tingin. Ngayon naiilang na ako sa kanya.
"Umm, so... bakit ka nga ba tumitig sa'kin ng matagal?" Tanong niya kaya nautal ako.
"Ah, hehe... wala lang. Pasensya na kung nailang man kita o hindi." Kumuha ako ng lakas ng loob para sagutin ang tanong niya habang napapakamot sa anit ko at nahihiyang tumingin sa kanya habang nakangiti naman.
"Ah, hindi ako naiilang, ah!" He sounded so defensive so I laugh a little.
"Ang defensive mo naman, aminin mo na lang kasi na naiilang ka talaga." Natatawa kong sabi.
"Hindi, ah! Hindi talaga ako naiilang, promise." Tanggi niya kaya may nabuo akong kalokohan sa isipan ko para sa kanya.
Gusto ko kasing paaminin siya kung naiilang ba talaga siya sa'kin o wala. Hindi din naman ako naniniwala na hindi siya naiilang sa'kin, eh kitang-kita na defensive siya kanina lang. Eh, sa makulit ako eh. Hahaha...
"Hmm, okay." Sabi ko habang nakatingin sa kanya at nakakalokong ngumsii sa kanya. May balak talaga akong mapapaamin ka talaga. Napansin din naman niya iyon kaya inunahan niya ako.
"Alam ko na ang ganyang ngisi mo. Hindi mo ako maloloko, gumagawa ka na ng kalokohan sa isipan mo, sure ako." Sabi niya kaya napasimangot ako. Alam na pala niya ang ganyang ngisi ko, dapat pala hindi na lang ako nangulit sa kanya para mapaamin talaga siya. Kainis naman!
"Okay, I admit it. Naiilang ako sayo kanina. Oh, happy ka na ba?" Sabi niya kaya nawala yung simangot ko. Sabi na nga ba at naiilang siya sa'kin kanina. Pero bakit ba ako pilit na pilit paaminin siya na naiilang siya sa'kin? Hindi ko din alam, bigla-bigla din kasi.
"So you really mean it? Ang isang Brandominic Tejada ay naiilang sa'kin? Woah! It's new to me and it gaves me chills on my spine." Biro ko.
"Full name ko pa talaga ang sinabihan mo?" Reklamo niya kaya tumaas ang isang kilay ko.
"Oo, may angal ka?" Sabi ko pero umiling lang siya at napataas ang dalawang kamay niya na parang susuko sa mga pulis.
