Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 20: Thank You
Lei's Point of View
Gusto ko pa sanang matulog pero nung gumalaw ang katawan ko ay hindi na ako makatulog muli. Kaya ang ginawa ko, iminulat ko ang isa kong mata hanggang sa nasundan pa ng isang mata. Tumingin ako sa side ng sofa dahil talagang pakiramdam ko may nakatingin sa'kin. Pagkatingin ko ay dun ko napagtanto na nandito pala si Wayne, nakaupo siya sa sofa habang nakasandal ang likod niya sa sofa at tumingin-tingin sa kung saan kaya tinignan ko siya ng nagtatakang tingin habang kinusot-kusot ko yung dalawang mata ko kasabay ng pag-upo ko sa kama.
Dun ko napagtanto na sumakit ang ulo ko at biglang naaalala ko ang lahat ng nangyari kahapon sa resto bar hanggang sa pag-uwi dito sa amin.
~Flashback~
Naramdaman kong may umalalay sa'kin kaya umungol ako dahil naiistorbo yung pagtulog ko.
Pinilit kong ipikit yung mga mata ko at sinubukang matulog pero parang bumaliktad ang sikmura ko kaya napadilat ako ng mga mata at tumingin sa umalalay sa'kin. Medyo blurred ang paningin ko ngayon pero kalaunan ay naaninag ko din kung sino yung umalalay sa'kin, si Wayne.
Tumingin ako sa kanya na para bang dun ako susuka. Naramdaman naman niya iyon, sigurado ako na naramdaman niya iyon. Kaya dali-dali niya akong pinasok ng bahay na hindi ko alam kung anong bahay ito. Hanggang sa pumasok kami ng kwarto at pinasok niya ako sa banyo. Lumuhod ako at dun ako nagsimulang dumuwal.
Naramdaman ko ding hinagod ni Wayne yung likod ko para makaduwal ako lahat ng ininom ko kanina.
Pagkatapos kong dumuwal ay sinubukan kong tumayo pero na-out-of-balance ako kaya ang nangyari, muntik na naman akong natumba mabuti na lang nasalo ako ni Wayne ng mabilis. Then, inalalayan niya ako pagkatapos nun. Unti-unting bumigat ang talukap sa mga mata ko kaya pumikit ako 'sandali' para mawala yung bigat sa talukap ko pero hidni ko namalayan na yung 'sandali' na sinabi ko ay natulog na pala.
Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari pagkatapos nun.
~End of Flashback~
Nakakahiya! Nakakahiya yung nagawa ko kagabi! Hindi na talaga ako iinom ulit, period! Nakakahiya na kay Wayne!
"Bakit ka nandito, Wayne? At paano ako napunta dito? Ah! Ang sakit ng ulo ko! Sa susunod talaga hindi na dapat ako uminom." Sabi ko. Linibot ko ang tingin ko sa isang kwarto. Kwarto ko 'to ah? Paano ako napunta dito?
Napatingin ako sa kanya dahil bigla na lang siya bumungisngis. Anong nakakatawa? Meron bang nakakatawa sa nasabi ko?
"Hinatid kita dito at saka dito na din ako natulog sa bahay niyo." Sabi niya kaya napatingin ako sa suot ko bigla. Nabigla din ako sa sariling kinilos, hindi ko intensyon na kumilos at lumingon sa sinuot ko. Hindi ko alam kung bakit ako kumilos ng ganon. Pero ganun pa rin naman ang suot ko, damit ko pa rin kagabi ang suot ko ngayon.
