Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 12: Ms. Pageant
Lei's Point of View
《K•I•N•A•B•U•K•A•S•A•N》
Bumangon ako at nag inat ng katawan bago pumunta ng banyo. Tapos nagbihis ako ng jogging pants na kulay dark blue, itim na tube at kulay puti na jacket. Isinuot ko ang kulay gray na may halong pink na rubber shoes. Tapos kinuha ko ang phone ko tsaka headset. Niready ko iyon at tiningnan ang relo ko.
6:30 a.m.
6:30 na pala. Ang aga ko ngayon ah! Okay na 'yon kaysa tulog pa ako at hindi namamalayan ang oras. Magjojogging ako ngayon para marelax ko ang katawan ko at makapag warm up para hindi ako magmukhang kabahan 'pag magsa-start na ang Ms. Pageant. Kailangan handa na ako pagdating sa school namin.
Niready ko ang phone at headset ko habang bumababa para lumabas ng bahay.
'Pag labas ko ng bahay ay nagpatugtog ako sa phone ko ng 'How You Like That' by Blackpink at ibinalik iyon sa bulsa ng jogging pants ko. Nagsimula na akong magjogging. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero bahala na basta kung saan ako dalhin ng paa ko, 'yon ang pupuntahan ko.
~Now Playing: How You Like That by Blackpink~
Chorus:
~How you like that~ ~How you like that (9x)~ ~Now, look at you now look at me~ ~Now, look at you now look at me~ ~Now, look at you now look at me~ ~How you like that~
Nakisabay na rin ako sa pagkanta at napapikit dahil ang ganda ng kanta, at ang sarap pa ng hangin. Preskong hangin...
Hanggang sa mabangga ako sa kung sino. Iminulat ko ang mga mata ko dahil sa pagkagulat at napasigaw...
"Ugh! What have yo-- Wayne?!" Gulat na gulat ako. Hanggang sa makarekober ako at nahihiyang tumingin sa kanya. Nakakahiya! Hindi man lang ako nag-abalang tumingin sa kung sino man ang bumangga sa'kin at basta basta ko nalang sinigawan! Hindi ko na nga yun uulitin! Hmmmph!
"Look straight into my eyes." Wika niya.
Kahit ayoko ay ginawa ko ang sinabi niya. At nang mapatingin ako sa kanya ay bigla akong nailang.
"S-Sorry kung sinigawan kita." Nautal pa ako! Mas lalong nakakaragdag iyon ng hiya sa'kin.
"You don't have to say sorry to me. Ako dapat ang humingi sa'yo ng tawad dahil hindi ako nakatingin sa dinadaanan ko." Sabi niya.
Bigla nalang tumahimik ang paligid. Nakakailang dahil sa titig niya sa'kin. Kaya minabuti kong magsalita para mawala ang tensyon sa pagitan namin.
"Umm, bakit nga pala nandito ka?" Pag-iiba ko ng usapan.
