Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 8: Decision
Keiz's Point of View
K I N A B U K A S A N
Akala ko pa naman makakalimutan ko 'yung mga sinasabi ni Mommy sa 'kin pero hindi pala.
Hay... Ano ba naman 'yan? Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ipagpatuloy ko ba ito o hindi 'tong gagawin ko? Nalilito na ako!
Kung ipagpatuloy ko itong gagawin ko ay masasaktan ko 'yung kapatid ko.
Kung hindi ko ito ipagpatuloy ay hindi ko din maaangkin si Clark.
Mamaya ko nalang iyan iisipin. Pagkatapos kong kumain ay lumabas na ako at naglakad papunta sa school namin. Habang naglalakad ako ay nagring bigla 'yung cellphone ko. Kinuha ko iyon at si Kiel ang tumatawag. Sinagot ko naman iyon.
"Oh, bakit?" Tanong ko.
[Pwede ba kitang makausap saglit?] Tanong niya.
"Pwede naman. Nasaan ka pala? Pupuntahan kita," sabi ko.
[Hindi na. Teka asan ka nga pala?] Tanong niya.
"Uhm, malapit na sa school. Naglalakad lang ako dito," sabi ko.
[Ha? Bakit ka naglalakad lang diyan? Teka pupuntahan na kita.] Sabi niya.
Ibinaba na niya ang linya at ipinasok ko na ang cellphone ko sa bag. Maya-maya pa ay dumating na siya.
"Sakay na," sabi niya.
Sumakay naman ako at doon ako umupo sa passenger's seat. Mas komportable ako doon.
"So, bakit mo gustong makipag-usap sa 'kin?" Tanong ko.
"Pwede bang hindi ko nalang itutuloy itong ginagawa natin?" Biglang tanong niya.
Bigla nalang pumasok sa isip ko ang mga sinasabi ni Mommy kahapon.
Itutuloy ko pa ba ito o hindi? 'Yun ang nasa isip ko.
"Pwede pa ba Keiz?" Sabi niya.
Nakapagdesisyon na ako.
Gusto kong ituloy 'yung plano ko. Maangkin ko lang si Clark. Dapat hindi ito makakaabot kay Mommy kundi malalagutan ako no'n.
"No. Hindi pwede. Kailangan natin itong itutuloy. Mahal ko si Clark at gagawin ko ang lahat mapapasaakin lang siya," desididong sabi ko.
"O-Okay, if you say so," nag-aalinlangang sabi niya.
"Sige na. Baka malate tayo kung puro lang naman tayo daldal ng daldal," sabi ko.
Pinaharurot na niya ang kotse at pumunta na din sa school.
