Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 33: Finally Wakes Up
Rosea's Point of View
Bumibisita lang kami sa ospital kapag meron kaming oras. At ngayon na wala kami, ako lang pala ang walang oras.
Bakit ako walang oras? Dahil nandito na ako ngayon sa tapat ng bahay ng pamilya ko. Kinakabahan ako sa totoo lang pero kaya ko itong lampasan. Kaya ko 'to.
I click the doorbell for them to open the door on the side of the gate.
Pinagbuksan naman ako ng... bagong maid? May maid si mommy na pinahire dito? Mukhang mga 30's na siguro siya.
"Sino po kayo?" Tanong niya sa'kin kaya ngumiti ako sa kanya at sumagot.
"I'm Roseanne Tan. This house is my parents house. Where is my mom, by the way?" Ani ko kaya nakita ko kung paano siya nagulat sa sinagot ko lang naman. Anong nakakagulat masyado sa pagpapakilala ko?
"Uh, hello? Where is my mom, by the way? Can you lead me to her?" Nakangiting tanong ko kaya napabalik siya sa ulirat.
"A-Ah, nandoon po siya sa sala po, busy doing her paperworks po. S-Sige po, I'll lead you to her." Nauutal niyang sagot kaya nagtataka ako kung bakit fanun na lang siya kung umutal? May problema ba siya sa'kin?
Anyway, sumunod ako sa kanya papasok ng bahay. Pagkapasok ko ay nakita ko si mom na busy nga sa kanyang papeles. Pero anong papeles ang pinagbubusyhan niya?
"Madam, may bisita po kayo." Sabi ng katulong.
"Sino naman 'yon, Yaya? Pwede bang mamaya na lang mo 'yan papapasukin, yaya may inaasikaso pa ako dito eh." Sabi ni mommy ng hindi tumitingin man lang sa'min ng katulong.
"Pero po pinapasok ko na po at sabi niya daw po isa daw siyang Tan at anak niyo daw po." Sabi ulit ng katulong kaya napaangat ng tingin sa'kin si mommy.
Nagulat siya ng makita ako at mabilis na namasa ang kanyang mga mata.
"Yaya, pwede bang umalis ka na muna." Sabi ni mommy ng nakatutok lang ang paningin sa'kin.
"Opo, madam. Aalis na po ako." Sabi ng katulong at tuluyan ng umalis.
Tumayo si mommy at binitawan ang hinahawak niyang mga papeles at dahan-dahang lumapit sa'kin.
Yinakap niya ako kaya nagulat ako pero kalaunan ay tinugon din ang kanyang yakap. Namimiss ko ang yakap ni mommy.
Matagal lang kaming nakayakap sa isa't-isa, dinadama. Pagkatapos ng yakapan namin ay hinawakan niya ang isang pisngi ko sa isang kamay niya habang ang isa niyang kamay ay hinawakan ang braso ko.
"Rosea, anak. Mabuti at nandito ka na. I was worried at you." Tuluyan ng umagos ang luha mula sa mata niya.
"Mommy, I'm sorry because I ranaway immediately without knowing your explanation." Sabi ko at nangilid din ang luha.
