Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 10: Kiss
Lei's Point of View
Pagdating namin sa bahay ni Kiel ay bumaba na ako sa kotse at nag-angat ng tingin sa bahay niya.
Namangha ako kasi ang laki ng bahay niya at ang daming styles. I like the color of the paint. I like this kind of house.
"So umm, do you like my house?" Biglang tanong niya sakin.
Siyempre nagulat ako dahil bigla nalang siyang nagtanong. Magulatin pa naman ako.
"Uy, bakit bigla-bigla ka nalang tumatanong? Nagulat naman kasi ako sayo ehh." Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat.
Bahagya siyang natawa. "Magulatin." Rinig kong bulong niya.
"Anong sabi mo?" Sabi ko.
Humarap siya sakin. At tumikhim at biglang sumeryoso. Napalunok ako.
"Wala yun." Seryosong sabi niya.
"Sabi mo nga, wala. Nakakatakot naman ang pagiging seryoso mo." Sabi ko sa kanya.
"Umm ganyan lang talaga ako minsan." Sabi niya.
"Ahh, okay." Sabi ko nalang.
"So okay lang ba yung bahay ko. Is it beautiful or not?"' Tanong niya. Namimilit.
"Yes, it's beautiful. I like this kind of house. It's amazing. Namangha ako sa bahay mo simula nung bumaba ako sa kotse mo at mag-angat ng tingin sa bahay mo." Sabi ko.
"Like, huh?" Sabi niya.
"Bakit naman? Hindi mo ba gusto yung sinabi ko sayo? Like lang naman. Ano ba ang gusto mong ipasabi sakin? Love?" Natutop ako sa sariling bibig ko. Iba ang iniisip ko sa mga pinagsasabi ko kanina.
Natigilan siya sa mga sinabi ko kanina lang. Patay! Bakit ko ba sinabi yun? Peste ka Lei!!
"Well, oo yun ang gusto kong marinig sayo, 'Sa bahay na ito'." Pinakadiinan niya ang huling salita.
Mukhang napansin niya yata yung maling iniisip ko kanina. Bakit ko ba nasabi yun sa kanya? Dapat nalang pala nasa isip ko nalang iyon.
"Umm, itour mo naman ako sa bahay mo. Baka maligaw ako at hindi kita makita. Malaki pa naman itong bahay mo ohh." Pag-iiba ko sa usapan para mawala na ang tensyon sa pagitan naming dalawa.
Bumuntong hininga siya. "Okay, sige. Let me show you my room muna." Sabi niya habang papaakyat kami.
"Okay." Tipid na sagot ko.
Pagkadating namin doon ay pumasok kami sa room niya.
At namangha na naman ako. Ang dami pala niyang libro sa room niya. Mukhang library. Meron siyang pocketbooks, novels, etc.
