Completed | Raw/Unedited
She said she's still confused of what was happening around her... but little did she knew, she's been sacrificing and suffering from her disorder and even though she's sassy and bitchy, there's always been a part of her that...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 38: Yes
Lei's Point of View
'Pwede bang... manligaw sayo?'
'Pwede bang... manligaw sayo?'
'Pwede bang... manligaw sayo?'
'Pwede bang... manligaw sayo?'
Parang tumigil ang lahat, pati na ang pagtibok ng puso ko. Parang ang slow ng paligid. Yun ang nararamdaman ko ngayon dahil sa pagtanong niya sa'kin na pwede ba siyang manligaw sa'kin.
Sa totoo lang kinakabahan ako dahil first time kong merong mangligaw sa'kin at ang nakakagulat pa ay yung mangliligaw pa lang sa'kin kung sasagytin ko ba ay walang iba kundi ang kababata ko na si Clarky.
At hindi ko maipagkakaila na masaya ako dahil gusto ako ng matalik kong kaibigan.
Nagdududa ako noon na meron siyang nararamdaman para sa'kin pero pinilit kong ipinagsawalang bahala iyon dahil baka guni-guni lang iyon para sa'kin dahil napakaimposible na merong gusto si Clarky sa'kin.
Noon, napansin kong kakaiba na ang pakiramdam ko para sa kanya pero pinilit kong wag pansinin na lang iyon dahil mawawala din naman iyon kung hindi ko talaga papansinin.
Nagtagumpay naman ako ng dahil lang naamnesia ako pero ngayon bumalik na lahat ng alaala ko, thanks to you Clarky...
"Pag-iisipan ko muna, baka bukas malalaman mo ang sagot ko." Maingat na sagot ko, I don't want to feel him like I just rejected him even it is not what I mean't.
"Sige, aasahan ko 'yan bukas. Think it wisely." Nakangiting sabi niya kaya wala sa sarili din akong napangiti. Tumango ako pagkatapos ng pagngiti ko.
"Lalabas muna ako saglit, pagkatapos babalik din ako." sabi niya kaya tumango ako bago siya lumabas.
Pagkalabas niya, dun ako nagpakawala ng buntong-hininga. At ngayon, mag-iisip ako kung sasagutin ko ba siyang magpaligaw sa'kin o hindi.
Hay...
Mag-iisip na nga ako ng bumukas na naman ang pinto ng kwarto na kinalalagyan ko. Akala ko si Clarky 'yon pero si Rosea pala ang ilinuwal niyon.
Nakangiti siyang lumapit sa'kin at saka umupo. May dala siyang basket na ang laman ay prutas. At saan naman siya nakakita ng pera? May pera ba siya o hiniram niya lang kay Tita Seph?
"Kumusta ka na?" Tanong niya.
"Eto, okay na. Medyo nakakagalaw na. Pero sabi ng doktor, hindi pa din ako palalabasin dito dahil hindi pa tapos sila sa mga ginagawa sa'kin." Sagot ko kaya napatango siya.
"Eto oh, namili ako ng prutas. Dahil baka gusto mo ding kumain ng prutas kaya binilhan kita." Sabi niya at tumayo. Kukuha sana siya ng prutas ng nagsalita ako.
