ေ႐ွာင္းလိ ညကလဲအိပ္ျပန္မအိပ္တဲ့ေမာင္ျဖစ္သူကိုအနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ပူမိသား။က်ိဳးလင္းေခၚသြားတာမို႔ဘာမွေတာ့ျဖစ္မွာဟုတ္ပါဘူး။
*တီ...တီ*
အိမ္ေ႐ွ႕ကကားဟြန္းသံေၾကာင့္ေ႐ွာင္းလိျပတင္းေပါက္ကေနျကည့္ေတာ့က်ိဳးလင္း...။
မွန္တင္ခုံ ေ႐ွ႕ကထရပ္လိုက္ၿပီးအိမ္တံခါးသြားဖြင့္ေပးေတာ့သူမကိုစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲက်ိဳးလင္းကေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕အခန္းထဲဝင္သြားသည္။
ၾကည့္ရတာေက်ာင္းပစၥည္းေတြလာယူတာထင္သည္။ကားေပၚဆီလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ကဆင္းလာသည္။
"မမညကအဆင္ေျပရဲ႕လား.."
ရဲတြက္ေနတဲ့ပါးကေလးျမင္ေတာ့ေ႐ွာင္းလိစိတ္မေကာင္း။ေမာင္ေလးအေပၚတစ္ခါတစ္ေလသူမအရမ္းကိုဆိုးေနမိၿပီလားအေတြးကဝင္လာ၏။
"ညကငါေတာင္းပန္တယ္..နင့္သက္သာရဲ႕လားေမာင္ေလး!.."
"သက္သာပါတယ္ မမရဲ႕ညေနအိမ္ေစာေစာျပန္လာခဲ့၊ကြၽန္ေတာ္ညစာခ်က္ထားမယ္..."
"အင္း.."
မမကစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနဟန္ေျပာလာတာမို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔ေပ်ာ္သြားသည္။မမသူ႔ေၾကာင့္စိတ္ထိခိုက္တာမ်ိဳးမလိုခ်င္ပါ။
မမကစကားေကာင္းမြန္စြာေျပာလာတာမို႔ညေနက်ရင္မမအႀကိဳက္ဟင္းခ်က္ဖို႔ပါေ႐ွာင္းက်န္႔ေတြးကာေျပာလိုက္သည္။
"ကားေပၚတက္ေတာ့..ေက်ာင္းခ်ိန္နီးေနၿပီ!"
အိမ္ထဲကျပန္ထြက္လာတဲ့က်ိဳးလင္းကသူ႔လက္ထဲကလြယ္အိတ္ကိုကားေနာက္ခန္းထဲထည့္ရင္းေျပာေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔မမကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာကားေပၚတက္လိုက္သည္။
"စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ကြမင္းကလဲ...ငါ့မမကေတာင္းပန္တာပဲ၊ငါအဆင္ေျပေနတာမင္းကဘာလို႔စိတ္ဆိုးေနေသးတာလဲ.."
ကားေပၚေရာက္တဲ့အထိစူပုတ္ေနတဲ့က်ိဳးလင္းေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ေခ်ာ့ရေတာ့သည္။က်ိဳးလင္းကသူ႔ကိုဆိုနည္းနည္းမွအထိမခံေသာသူငယ္ခ်င္းေကာင္းပင္။
ခုလဲၾကည့္ဦး။အ႐ိုက္ခံရတာသူလားကိုယ္လားမသဲကြဲေတာ့ဘူး။မ်က္ႏွာေတာ္ကတည္တင္းေနတာပဲ။မမကိုလဲစိတ္ဆိုးေနတာမေျပေသးတဲ့ပံု။
ESTÁS LEYENDO
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfic"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
