"ကြၽန္ေတာ္! တစ္ခုေတာင္းဆိုလို႔ရမလား"
ေအးစက္စက္ဆိုလာတာေၾကာင့္ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္းဘာေျပာလာမလဲနားစြင့္ထားမိသည္။
သူတို႔ေက်ာင္းကို႐ုတ္တရပ္ႀကီးစိတ္ဝင္စားလာတာဘာေၾကာင့္လဲေတြးမရ။စီးပြားေရးအက်ိဳးအျမတ္မ႐ွိပဲသူ႔ပိုက္ဆံေတြက္ိုလြယ္လင့္တကူဝမ္ရိေပၚကမသံုးတက္။
အင္း..မိန္းမေတြအတြက္ကလြဲရင္ေပါ့။
"ေက်ာင္းထဲမွာကြၽန္ေတာ္ကို႔ဝမ္ရိေပၚဆိုတာမထင္႐ွားပါေစနဲ႔၊ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုမည္သည့္ေႏွာင့္ယွတ္မူ႔မ်ိဳးမွမ႐ွိေအာင္ဂ႐ုစိုက္ပါ၊သူတစ္ခုခုျဖစ္တာမ်ိဳးလက္မခံႏိုင္ဘူး၊သူ႔တစ္ခုခုထိခိုက္ရင္ခင္ဗ်ားတာဝန္ခံရမယ္၊ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုဘာတစ္ခုမွေခၚေမးစရာမလိုဘူး..."
စကားလံုးတိုင္းရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအားလံုးသည္ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆိုသည့္မိမိေက်ာင္းသားဆီသက္ေရာက္ေနသျဖင့္ေက်ာင္းအုန္ဆရာႀကီးဆြံအေနမိသည္။
သူသိရသေလာက္ေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆိုသည့္ကေလးသည္မိဘမ႐ွိေတာ့ပဲအစ္မတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူေနသည္။
ထိုကေလးသည္ဆင္းရဲေသာေၾကာင့္မည္သည့္လူခ်မ္းသာနဲ႔မွအေပါင္းအသင္းမလုပ္။ဟန္က်ိဳးလင္းဆိုတဲ့ကေလးကလြဲရင္ေပါ့။
ေက်ာင္းမွာအေနေအးေဆးၿပီးစာေတာ္သည့္ကေလးမို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔အေၾကာင္းသိေသာ္လည္းဝမ္ရိေပၚဆိုသည့္ထိတ္ထိတ္ၾကဲႏွင့္ဒီကေလးဘယ္လိုမ်ားပက္သက္ေနရတာလဲ။
"ဘယ္လိုလဲ? ..."
မ်က္ခံုးတစ္ဖက္တြန္႔ကာေမးလာသည့္သူတို႔ေက်ာင္းရဲ႕အသစ္စက္စက္ဥကၠဌအလိုက်သူေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း
"လိုခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေစရပါမယ္...စိတ္ခ်ပါ"
"ေကာင္းၿပီ!ကြၽန္ေတာ့ကိုခြင့္ျပဳပါဦးေက်ာင္းအုပ္ႀကီး"
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးဦးၫႊတ္ကာႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ရိေပၚတစ္ခ်က္ေခါင္းဆက္ျပျပီးရံုးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့သည္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ဖုန္းဝင္လာသည္။
"ေျပာ...!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Hayran Kurgu"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
