"လာစမ္း!!!..."
အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္တာနဲ႔ကားေပၚကအတင္းဆြဲခ်တဲ့ေ႐ွာင္းေလးအစ္မေၾကာင့္က်ိဳးလင္းေဒါသထြက္လာမိသည္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဝင္ေျပာခ်င္ေပမယ့္လဲအခုကသူကသူစိမ္းသာသာမလား။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔... နင့္ကိုငါဘာေျပာခဲ့လဲ!ဟမ္!လိုက္မလာပါနဲ႔မွာခဲ့တာအလကားမဟုတ္ဘူး..."
"မမသူ႔အေၾကာင္းဘယ္ေလာက္သိလဲ.."
"နင္ေဝဖန္စရာမလိုဘူး..သူ႔အေၾကာင္းနင့္ထက္ငါသိတယ္၊သူ႔မွာမိန္းကေလးေတြဘယ္ေလာက္ပဲ႐ွိ႐ွိေနာက္ဆံုးငါ့ကိုပဲေရြးခ်ယ္မွာ..."
ဘယ္လိုေျပာေျပာနားဝင္မွာမဟုတ္တဲ့မမေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔သက္ျပင္းသာခ်လိုက္မိေတာ့သည္။
အဲ့လူကလဲေရြးစရာမိန္းမေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာမွသူ႔အစ္မတဲ့လား။ခ်မ္းသာဖို႔သာေတြးေနတဲ့မမကိုသူတကယ္တားလို႔မရေတာ့ဘူးလား။
"မမကြၽန္ေတာ့္စကားေလးကိုဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးပဲနားေထာင္ေပးပါလား၊ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရရင္မမကိုဒီထက္အဆင္ေျပေအာင္ထားမွာပါ...."
ေ႐ွာင္းလိအဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္ႏိုင္မယ္လိုထင္ေနလား။မျဖစ္ႏိုင္တာ။သူမဒီေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့လူမ်ိဳးကိုလက္လႊတ္အဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္ပါဘူး။ၿပီးေတာ့ဝမ္ရိေပၚကိုသူမခ်စ္မိေနတာလားေတာင္မေသခ်ာေတာ့။
"မရေတာ့ဘူး... ငါသူ႔ကိုသေဘာက်တယ္၊နင္လိုက္ေႏွာင့္ယွတ္ဖို႔ႀကိဳေတြးထားရင္ဖ်က္လိုက္၊ငါလံုးဝေနာက္ဆုတ္မွာမဟုတ္လို႔ပဲ!!!..."
"မရဘူး!!!...ကြၽန္ေတာ္ ရေအာင္ဖ်က္မယ္.."
"ေ႐ွာင္းက်န္႔!!!"
ထပ္မံေျမႇာက္တက္လာတဲ့မမရဲ႕လက္ဝါးနစ္ဖက္ေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္လံုးသာမွိတ္ခ်လိုက္မိေတာ့သည္။
ဒီအတြက္ထပ္႐ုိက္မယ္ဆိုလဲရပါတယ္။မမအတြက္သူအနာခံႏိုင္ပါတယ္။အခ်ိန္တစ္ခုၾကာသည္အထိပါးေပၚဘာမွေရာက္မလာသျဖင့္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့...။
မမရဲ႕လက္ကိုဖမ္းဆုပ္ထားတဲ့က်ိဳးလင္းကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
DU LIEST GERADE
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfiction"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
