အခန္းတြင္း၌တိတ္ဆိတ္ျခင္းမ်ားႀကီးစိုးေနၿပီးတစ္ခါတစ္ရံ႐ိႈက္သံသဲ့သဲ့အားၾကားေနရ၏။
ေယာက်ာ္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရက္နဲ႔သူ႔လိုလူအတြက္မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ေအာင္ငိုေနေသာဝမ္ရိေပၚအားေ႐ွာင္းက်န္႔ဘာမွမေျပာႏိုင္စြာၾကည့္ေနမိသည္။
"ခင္ဗ်ား! ....ဒီလိုပဲေနေတာ့မလို႔လား..."
ႏွစ္ဦးသားၾကားကတိတ္ဆိတ္ျခင္းအားေ႐ွာင္းက်န္႔စတင္ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။
ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ဝမ္ရိေပၚကရဲရဲနီေနေသာမ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္သူ႔အားၾကည့္လာသည္။
အနည္းငယ္ေတာ့လန္႔သြားမိေပမယ့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘာတစ္ခုမွလႈပ္မရေအာင္ထိုမ်က္ဝန္းမ်ားကညိဳ႕ေနသကဲ့သို႔ပင္။
ေက်ာက္႐ုပ္ကေလးလိုေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္ကာသူ႔အားေငးေနေသာလူသားသည္ရိေပၚ၏အပိုင္သာျဖစ္ေၾကာင္းသူသက္ေသျပဖို႔လိုေနၿပီ။
ရိေပၚက်ဆင္းေနေသာမ်က္ရည္စက္တစ္ခ်ိဳ႕အားလက္နဲ႔အသာအယာသုတ္ကာမက္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္သူ႔အားၾကည့္လာသည္။
စိုးထိတ္မူ႔ေတြျပည့္ေနဆဲမ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားရဲ႕အနတ္႐ိႈင္းဆံုးထိရိေပၚထိုးေဖာက္ဝင္ၾကည့္ကာတစ္လွမ္းခ်င္းေ႐ွ႕သို႔တိုးေတာ့...
"ဝမ္...ဝမ္!ရိေပၚ "
အထိတ္တလန္႔ထြက္ေပၚလာေသာေ႐ွာင္းက်န္႔အသံ။
"မင္းကအျမဲတမ္းငါ့ရဲ႕အပိုင္!...ငါ့တစ္ဦးတည္းပိုင္ဆိုင္တဲ့လူ...၊ငါ့လက္ထဲကေန၊ငါ့ရင္ခြင္ထဲကေနဘယ္သူမွမင္းကိုလုယူခြင့္မ႐ွိဘူး....အဲ့တာကိုမင္းဘယ္ေတာ့မွမေမ့နဲ႔ေ႐ွာင္းက်န္႔..."
"ဟင္!!...''
စကားဆံုးတာနဲ႔ကုတင္အစပ္၌ထိုင္ေနသူအားလဲခ်လိုက္ကာအေပၚကေနဖိထားလိုက္ၿပီးရိေပၚရယ္မိသည္။
သို႔ေသာ္ သူရဲ႕အသံသည္ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္မေနေခ် ။ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေျခာက္ေသြ႔ေနေသာရယ္သံ...
မၾကာခင္ေႂကြမြေတာ့မည့္ပန္းကေလးအားႀကိဳတင္သတိေပးသကဲ့သို႔ရယ္သံမ်ိဳးျဖစ္ေနေလၿပီ။
VOCÊ ESTÁ LENDO
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfic"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
