အခန္း(44)

1.3K 89 15
                                    

ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ရယူျခင္းလဲမဟုတ္သလိုေပးဆပ္ျခင္းလဲမဟုတ္ဘူး။သူခံယူထားတာက....ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ေနရာေလးမွာပဲရပ္တန္႔ထားတာမ်ိဳး။

ခ်စ္ေနလို႔သူဘက္ကေပးလာတဲ့ၾကင္နာမူ႔ဆိုလဲေပ်ာ္ရႊင္စြာလက္ခံသလို....
ခ်စ္ေနလို႔သူ႔ဘက္ကေပးလာတဲ့နာက်င္
မူ႔ဆိုရင္လဲရက္စက္ခံမယ္....
ခဏေလး ရတဲ့လူ႔ဘဝတိုတိုေလးထဲမွာ
ဝမ္ရိေပၚ ဆိုတဲ့လူသားကိုပဲသူစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္ပါတယ္....။

"ေ႐ွာင္းေလး!သြားမယ္ေလ"

ေနာက္ေက်ာဆီမွက်ိဳးလင္းေခၚသံေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔အေတြးအား႐ုတ္သိမ္းကာပါးျပင္႐ွိမ်က္ရည္တို႔အားသုတ္လိုက္သည္။

"အင္းပါ!သြားမယ္..."

ဒီေန႔ကေ႐ွာင္းက်န္႔ေဆးရံုကေနအိမ္ျပန္ဖို႔ျဖစ္သည္။ခ်စ္ရသူအနားမွာေနခ်င္ေပမယ့္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။သူ႔ကိုနည္းနည္းမွမမွတ္မိတဲ့ခ်စ္ရသူကိုစိတ္မနာရက္ေပမယ့္သူ႔ရင္ထဲနာက်င္ရသည္။

မၾကာခင္ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္႐ွိေတာ့မယ့္ရင္ေသြးေလးအတြက္လဲသူ႔မွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ခ်စ္ရသူရဲ႕ေဆးရံုအခန္းတံခါးေလးအားလွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္မိသည္။

ဖြင့္ဟမလာတဲ့တံခါးအားေမွ်ာ္လင့္ရတာေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္႐ူးမိုက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။

"လာပါေ႐ွာင္းေလးရယ္!ေဆးရံုေအာက္မွာဦးေလးရန္ေစာင့္ေနတယ္မလား..."

"အင္းပါက်ိဳးလင္းရယ္..."

ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆက္မေငးေတာ့ပဲက်ိဳးလင္းေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္လာခဲ့သည္။

ကားေပၚေရာက္ေတာ့က်ိဳးလင္းကစကားစလာသည္။

"ေ႐ွာင္းေလး!"

"ေျပာေလက်ိဳးလင္း...ဘာေျပာမလို႔လဲ "

"မင္း ဝကၤပါ စံအိမ္ကိုခုမျပန္ပါနဲ႔ဦးလားငါနဲ႔ခဏေလာက္လိုက္ေနလိုက္တာပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ဘာလို႔ဆိုရင္ဝမ္ရိေပၚကဘာမွမမွတ္မိေတာ့မင္းအစ္မကေသခ်ာေပါက္မင္းကိုႏွင္ခ်မွာပဲ...ျပသာနာ ေတြအားလံုး႐ွင္းလင္းၿပီးသြားတဲ့အထိမင္းငါ့ဆီမွာေနဖို႔လိုတယ္...ငါဦးေလးရန္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီးၿပီ...ငါမင္းကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ခ်င္တယ္ေ႐ွာင္းေလး၊မင္းဗိုက္ထဲကကေလးအတြက္လဲမင္းစဥ္းစားဦး...."

အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt