"ကိုကို!!!...."
ရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္လာတဲ့ကေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္သိမ္းၾကံဳးဖက္ထားရင္းေနာက္ကလူေတြကိုရိေပၚလွမ္းေအာ္လိုက္သည္။
"အဲ့ေကာင္ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္..."
"လႊတ္စမ္း!....ငါ့ကိုလႊတ္!...ဝမ္ရိေပၚ မင္း႐ူးေနလား.... ၊ေ႐ွာင္းေလးကမင္းကိုမခ်စ္ဘူးကြ ၊သူခ်စ္တာကငါ...သူခ်စ္တာကငါ့ကိုပါ..."
သူ႔လူႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာမ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္ေနတဲ့က်ိဳးလင္းကိုရိေပၚသနားစဖြယ္ၾကည့္မိသည္။သူ႔ရင္ခြင္ထဲကကေလးငယ္ကိုေတာ့ထိုေကာင့္ရဲ႕မ်က္ႏွာမျမင္ေစလို၍ေခါင္းေလးအားရင္ဘက္နားေလးကပ္ေစလိုက္သည္။
"႐ူးေနတာ ကငါမဟုတ္ဘူး...မင္း!!!!babyဘယ္သူ႔ကိုခ်စ္လဲဆိုတာမင္းသိသိခ်ည္းနဲ႔ငါ့လက္ထဲကလုယူေျပးခဲ့တာေလ..."
"ဟားဟား လုယူတယ္ဟုတ္လား...၊အဲ့စကားကိုငါကေျပာရမွာကြ...၊မင္းထက္အရင္ငါကသူနဲ႔စေတြ႔ခဲ့တာသူ႔ကိုပိုင္ဆိုင္သင့္တာငါပဲ.."
"ေတာက္!!!!!..."
ေဒါသတို႔အဆမတန္ထြက္လာၿပီမို႔ထိုးဖို႔ဟန္ျပင္လိုက္ေသာ္လဲမိမိရင္ဘက္ကိုဆြဲထားတဲ့လက္ကေလးတစ္ဖက္ေၾကာင့္ရိေပၚငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။
ေခါင္းခါျပေလတဲ့babyေၾကာင့္ရိေပၚေဒါသတို႔အားေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။နဖူးေလးအားဖြဖြနမ္းလိုက္ၿပီးေဒါသကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္။
မိမိေ႐ွ႕တင္ပင္ခ်စ္ျပေနေသာလူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္က်ိဳးလင္းရင္ထဲအပ္ေပါင္းမ်ားစြာစူးဝင္သြားသလိုခံစားလိူက္ရသည္။
သူ႔ဘဝမွာ႐ွား႐ွားပါးပါးေလာဘတက္ဖူးတာဆိုလို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆိုတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိခဲ့ဖူးတာ။ဒါေပမယ့္အဲ့လူသားေလးကသူဘယ္ေတာ့မွမပိုင္ဆိုင္ရမယ့္တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အဖိုးတန္လူသားေလးတဲ့။
က်ိဳးလင္း ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြနီရဲက်ိန္းစပ္လာသည္။လြတ္လို႔လြတ္ျငား႐ုန္းကန္ေနမိတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲနာက်င္လာသည္။သူ႔ရင္ထဲကေတာ့ပိုလို႔နာသည္။မ်က္ဝန္းတြင္မ်က္ရည္အတိ.....။
BINABASA MO ANG
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfiction"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
