ျဖဴဝင္းေသာအသားအေရေပၚခဲသားေရာင္suitသည္လိုက္ဖက္စြာ၊smartက်စြာတည္႐ွိေနသည္။
ေခါင္းလိမ္းဆီ မ်ားအစြမ္းနဲ႔သူေခါင္းထက္တြင္ပံုက်လွပစြာ႐ွိေနေသာသူဆံႏြယ္မ်ားကိုထပ္မံျပဳျပင္ရင္းမွန္ကိုသာခဏခဏၾကည့္ေနမိသည္။
"အင္း...သူသေဘာ က်ေလာက္မွာပါ"
ကိုယ္ လံုးေပၚမွန္ေ႐ွ႕ထပ္ခါထပ္ခါလွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္းရိေပၚျပံဳးမိသည္။မွန္ထဲကအျပံဳးသည္သူဘဝမွာပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ႏွစ္လိုစြာျပံဳးမိျခင္း။
ဆင္း ရဲသားေလးနဲ႔ေတြ႔မွစိတ္လႈပ္႐ွားျခင္းဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကိုရဖူးေလၿပီ။
"ဆင္းရဲသားေလး!...မင္းေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္၊မင္းေ႐ွ႕ေရာက္တိုင္းငါရဲ႕အသိစိတ္ေတြထိန္းခ်ဴပ္ႏိုင္စြမ္းမဲ့မဲ့လာတယ္Hk!..."
ႀကီးမားလြန္းသည့္king size ကုတင္ႀကီးပတ္ပတ္လည္တြင္ပံုႀကီးခ်ဲ့ကာကပ္ထားတဲ့ဆင္းရဲသားေလးရဲ႕ပံုမ်ားကိုလက္ညဳိးနဲ႔ေထာက္ကာရိေပၚဆိုမိသည္။
သူေျပာစကားမ်ားကိုပံုထဲကေကာင္ကေလးကေတာ့မသိက်ိဳးကြၽံျပဳကာျပံဳးရယ္ေနဆဲ။ဆင္းရဲသားေလးကိုမစြဲလမ္းဘူးေျပာရင္သူလိမ္ရာက်ပါလိမ့္မည္။
ေသခ်ာတာတစ္ခုကသူဆင္းရဲသားေလးကို႐ူးမတက္စြဲလမ္းေနပါၿပီ။
❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇
ႀကိဳတင္ခ်ိန္းဆိုထားေသာစားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕VIPအခန္းသို႔ရိေပၚႀကိဳတင္ေရာက္႐ွိေနသည္။
ခ်ိန္းဆိုထားခ်ိန္မေရာက္ေသးေသာ္လည္းစိတ္လႈပ္႐ွားေနျခင္းေၾကာင့္သူနာရီဝက္အလိုတည္းကႀကိဳေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
အခန္းတံခါးဆီသို႔သာသူအၾကည့္ေတြအားလံုးကိုပို႔ထားမိသည္။ခ်ေပးထားေသာေရခြက္ကိုသူယူကာေသာက္လိုက္ခ်ိန္တြင္အခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရသည္။
အခန္းတံခါးဆီရိေပၚလွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္သူထင္ထားသူျဖဴ ျဖဴ ေဖြးေဖြးေျခေထာက္ေလးတစ္စံုမဟုတ္ပဲေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္တစ္စံုသာေတြ႔လိုက္ရသည္။
"ေ႐ွာင္းလိ...ေနာက္က်သြားလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္သူေဌး"
"ရပါတယ္... ကိုယ္ေစာေရာက္ေနတာ"
YOU ARE READING
အမုန္းႏွင့္စေသာအမုန္းcomple(အမုန်းနှင့်စသောအမုန်း)
Fanfiction"မုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္... ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘိဓာန္မွာခင္ဗ်ားအတြက္ျပဌာန္းထားတာအမုန္းေတြပဲ႐ွိတယ္..." ေ႐ွာင္းက်န္႔ "မုန်းတယ်... ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ်... ကျွန်တော့်ရဲ့အဘိဓာန်မှာခင်ဗျားအတွက်ပြဌာန်းထားတာအမုန်းတွေပဲ...
